مطالعه ی تاثیر شربت گیاهی حاوی عصاره پنیرک و گل ختمی و اکیناسه در مقایسه با شربت سالبوتامول بر روند بهبودی بافت ریه در موش های رت نر مبتلا به بیماری آسم

آسم یک بیماری التهابی مزمن مجاری هوایی است که با علائمی مانند خس خس، سرفه و تنگی نفس مشخص می شود. در درمان این بیماری، داروهای استنشاقی و خوراکی مانند سالبوتامول مورد استفاده قرار می گیرند. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر یک شربت گیاهی حاوی عصاره پنیرک، گل ختمی و اکیناسه در مقایسه با شربت سالبوتامول بر روند بهبودی بافت ریه در موش های رت نر مبتلا به آسم بود. این مطالعه روی ۲۴ سر موش رت نژاد ویستار (۲۲۰ ± ۱۰ گرم) انجام شد. آسم با استفاده از استنشاق اسید سیتریک (۰/۱ میلی گرم در هر سه دقیقه به مدت ۱۰ روز) القا شد. حیوانات به سه گروه شامل کنترل (A)، درمان با شربت گیاهی کافوسیمن (B) و درمان با سالبوتامول (C) تقسیم شدند. داروها به مدت ۵ هفته از طریق گاواژ تجویز شد. پس از پایان دوره، موش ها بیهوش شده و ریه های آن ها جهت بررسی های هیستوپاتولوژیک استخراج گردید. یافته ها نشان داد که هیپرپلازی اپیتلیوم برونش، متاپلازی سلول های گابلت، هیپرپلازی BALT، پرولیفراسیون بافت فیبروز و نفوذ لنفوسیت ها در تمام گروه های درمانی نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت. این کاهش در گروه دریافت کننده شربت گیاهی بیشتر از گروه سالبوتامول بود. نتایج این مطالعه نشان می دهد که شربت گیاهی مورد بررسی می تواند تاثیر مثبتی بر بهبود بافت ریه در بیماران مبتلا به آسم داشته باشد.

کلیدواژه ها:

آسم ، شربت گیاهی ، سالبوتامول ، هیستوپاتولوژی ریه ، التهاب مجاری هوایی