مدیریت بحرانهای شهری با استفاده از سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) و پهپادها

مدیریت بحرانهای شهری به دلیل پیچیدگی محیط های شهری و وابستگی به زیرساختهای حیاتی، نیازمند سیستمهای پیشرفته ای برای جمعآوری، پردازش و تحلیل داده ها است. سیستمهای اطلاعات جغرافیایی (GIS) و پهپادها، بهعنوان دو فناوری مکمل، قابلیت استخراج داده های مکانی دقیق و ارائه تحلیلهای پیشرفته را فراهم کرده اند. GIS با پردازش دادههای چندمنبعی و همپوشانی اطلاعات مکانی، امکان شناسایی نواحی پرخطر، ارزیابی تاثیر بحرانها و برنامه ریزی واکنشهای اضطراری را تسهیل می کند. از سوی دیگر، پهپادها با تصویربرداری بالدرنگ و تولید مدلهای سه بعدی، دادههایی با دقت باال برای تکمیل تحلیلهای GIS ارائه میدهند. هدف این پژوهش بررسی نقش ترکیبی GIS و پهپادها در مدیریت بحرانهای شهری و تحلیل کارآمدی این رویکرد در بهبود فرآیند تصمیم گیری در شرایط اضطراری است. این مطالعه با استفاده از روش تحقیق کتابخانهای و مروری، منابع علمی و پژوهش های اخیر را تحلیل کرده و به بررسی راهکارهای بهینهسازی داده های مکانی برای مدیریت بحران پرداخته است. یافتههای این پژوهش نشان می دهد که هم افزایی GIS و پهپادها منجر به افزایش دقت شناسایی مناطق بحرانی، بهینهسازی تخصیص منابع و کاهش زمان واکنش در بحران های شهری میشود. تحلیل تصاویر پهپادی در کنار مدلسازیهای مکانی GIS، امکان پایش پویای تغییرات محیطی و تخمین خسارات را با دقت باالیی فراهم کرده است. عالوه بر این، استفاده از الگوریتمهای یادگیری ماشین در پرداز ش دادههای مکانی، دقت پیشبینی روند بحران و مدیریت داده های بالدرنگ را بهبود بخشیده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که ادغام GIS و پهپادها، رویکردی موثر در افزایش کارآمدی مدیریت بحرانهای شهری است. با توسعه فناوریهای سنجش از دور، محاسبات ابری و مدل های ت حلیلی پیشرفته، بهره گیری از این سیستم ها میتواند به تصمیم گیری دقیقتر و واکنش سریع تر در برابر بحرانها منجر شود. چالش های فنی، زیرساختی و مقرراتی نیز از جمله موانع موجود در پیادهسازی گسترده این فناوری ها هستند که نیازمند بررسیهای دقیقتری در پژوهش های آینده است.

کلیدواژه ها:

بحرانهای شهری ، پهپاد ، سیستم اطلاعات جغرافیایی ، مدیریت بحران