بررسی تاثیر توسعه شهری بر حجم رواناب ناشی از بارندگی با استفاده از روش مدل مدیریت (SWMM) سیلاب

امروزه پیشرفت علم و تکنولوژی در تمامی زمینه ها باعث شده تا بشریت بتواند با آرام و آسودگی خاطر مضاعف به حیات خود ادامه دهد و همچنین وقوع بسیاری از خسارات و صدمات جانی و مالی را پیش بینی کند و با انجام تمهیداتی آن ها را به حداقل برساند. یکی از وقایعی که از دیرباز باعث خسارات فراوان گردیده، سیلاب های مخرب ناشی از باران، مخصوصا در محدوده های شهری می باشد. شرایط و عوامل گوناگون در وقوع و رخداد سیل تاثیر می گذارند که شامل عوامل طبیعی و انسانی است. اگرچه عوامل طبیعی به عنوان مسبب اصلی ایجاد سیل و خسارت ناشی از آن معرف شده است و نقش عوامل انسان و دخالت های او نه تنها کمتر از نقش عوامل طبیعی نمی باشد بلکه در مواقعی عامل اصل ایجاد سیل و خسارت نیز بوده اند. موقعیت جغرافیای شهرهای ایران بیانگر این امر است که با توجه به قرارگیری شهرها در مسیر حومه های آبریز مختلف ضرورت پیش بینی های لازم برای سیلاب ها احساس می شود و می بایست شهرسازان و برنامه ریزان شهری، زمین شناسان و جغرافیادانان به بررسی دقیق علل و عوامل ایجاد این بلا های طبیعی در نقاط شهری بپردازند و راه کارهای لازم را برای کاهش اثرات آن پیش بینی کنند. در اینجا از رو منحنی نفوذ برای فرآیند رواناب و همچنین برای تحلیل هیدرولیکی و محاسبه جریان در سیستم زهکشی از مسیریابی موج سینماتیک استفاده شد که نتایج نشان داد سیلاب در سیستم پس از توسعه شهر بسیار بیشتر از حال قبل از توسعه است. با این وجود، این مدل دیدگاهی مناسب را در مورد میزان سیلاب و نقاط تحت تاثیر آن در حومه آبریز ارائه می دهد و پایه ای را ایجاد می کند که با تجزیه و تحلیلی قوی تر بتوان در طراحی شهر استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

رواناب شهری ، شبیه سازی ، مدل SWMM ، مدیریت سیلاب