مروری بر کاربرد کاتچین، اسید فرولیک و عصاره دانه انگور برای بهبود رنگ و کیفیت میگو (Litopenaeus vannamei)

میگو به عنوان یکی از مهم ترین منابع غذایی در جهان محسوب می شود که دارای ارزش اقتصادی زیادی می باشد. اما کاهش ویژگی-های حسی و تغییر رنگ یکی از مشکلات عمده در گونه های تجاری میگو بوده و می تواند اثرات منفی بر ظاهر، کیفیت، ماندگاری، ارزش اقتصادی و پذیرش محصول توسط مصرف کنندگان داشته باشد. بنابراین برای جلوگیری از تغییر رنگ و ضرر اقتصادی ناشی از آن کاتچین، اسید فرولیک و عصاره دانه انگور برای عمل آوری میگو بررسی شدند. مطالعه حاضر به بررسی عوامل موثر بر ایجاد لکه سیاه، مکانیسم تشکیل لکه سیاه، مکانیسم ترکیبات گیاهی روی پیشگیری از تشکیل لکه های سیاه، روش های جلوگیری از ظاهر شدن این لکه ها، اثرات ترکیبات گیاهی روی بهبود ویژگی های حسی (رنگ)، میکروبی و شیمیایی در میگوی پرورشی می پردازد. این ترکیبات از پلی فنل های طبیعی بوده که علاوه بر خاصیت آنتی اکسیدانی و جلوگیری از کاهش ویژگی های حسی و شیمیایی دارای خواص ضد باکتریایی بوده و اثرات آن ها علیه باکتری های استافیلوکوکوس و کلی فرم به اثبات رسیده است. نتیجه گیری شد که کاتچین ۱/۰ درصد، اسید فرولیک ۳ درصد و عصاره دانه انگور ۱ درصد قادر به جلوگیری از فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز ، تغییر رنگ و بروز لکه سیاه در میگو هستند، و کاربرد آن ها به جای متا بی سولفیت سدیم برای جلوگیری از بروز ملانوزیز به صنعت عمل-آوری میگو پیشنهاد می شود. از یافته های قابل ترویج این مطالعه می توان به عمل آوری میگو با ترکیبات گیاهی برای جلوگیری از تغییر رنگ و تشکیل لکه سیاه اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدان های گیاهی ، زمان ماندگاری ، لکه سیاه ، میگوی پرورشی ، ویژگی های حسی