رابطه هوش هیجانی و خودکارآمدی با اشتیاق تحصیلی در نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه هوش هیجانی و خودکارآمدی با اشتیاق تحصیلی در نوجوان انجام گرفته است. این پژوهش با روش توصیفی_همبستگی و جامعه آماری را کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه دوم (شهر تهران) در سال تحصیلی( ۰۳-۱۴۰۴) مشغول به تحصیل تشکیل می دادند که یک دبیرستان با نمونه ای ۱۰۰ نفری با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزار استفاده شده در بخش گرد آوری اطلاعات پرسشنامه هوش هیجانی با ضریب پایایی(۸۰/۰)، پرسشنامه خودکارآمدی با ضریب پایایی(۸۶/۰) و پرسشنامه اشتیاق تحصیلی با ضریب پایایی(۷۸/۰) بوده است. به منظور بررسی این پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد بین هوش هیجانی و خودکارآمدی با اشتیاق تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. هم چنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان می دهد متغیر های هوش هیجانی و خودکارآمدی پیش بینی کننده ی مثبتی برای اشتیاق تحصیلی می باشد. علاوه بر آن هوش هیجانی در مقایسه با خودکارآمدی متغیر پیش کننده قوی تری برای اشتیاق تحصیلی می باشد. در آخر می توان نتیجه گرفت افزایش و ارتقای هوش هیجانی و خودکارآمدی در نوجوان در اشتیاق تحصیلی نقش مهم و تعیین کننده ی دارد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، خودکارآمدی ، نوجوانی ، اشتیاق تحصیلی