شبیه سازی های هوش مصنوعی در آموزش تربیتی: یادگیری مبتنی بر تجربه های مجازی

هدف از انجام این مقاله بررسی شبیه سازی های هوش مصنوعی در آموزش تربیتی: یادگیری مبتنی بر تجربه های مجازی می باشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی به نگارش در آمده است. شبیه سازی های هوش مصنوعی به عنوان ابزاری نوین در زمینه آموزش تربیتی، نقش حیاتی در بهبود فرآیند یادگیری ایفا می کنند. یادگیری مبتنی بر تجربه های مجازی یکی از کاربردهای برجسته این شبیه سازی هاست که با ارائه محیط های شبیه سازی شده برای تعامل دانش آموزان با موقعیت های آموزشی مختلف، به تسهیل یادگیری و درک عمیق تر مفاهیم کمک می کند. این نوع یادگیری امکان تجربه موقعیت ها و شرایط مختلف را بدون نیاز به حضور فیزیکی یا محدودیت های دنیای واقعی فراهم می آورد. در این مقاله، تاثیرات مثبت این شبیه سازی ها در آموزش تربیتی مورد بررسی قرار گرفته و چالش ها و فرصت های پیش روی آن تحلیل می شود. نتایج نشان می دهند که استفاده از هوش مصنوعی در شبیه سازی های آموزشی می تواند به بهبود مهارت های حل مسئله، تفکر انتقادی و تعامل اجتماعی دانش آموزان کمک کند و به ارتقای فرآیند آموزش در مقاطع مختلف تحصیلی منجر شود.

کلیدواژه ها:

شبیه سازی های هوش مصنوعی ، آموزش تربیتی ، یادگیری مبتنی بر تجربه های مجازی