نقش هوش مصنوعی در ارزیابی و شناسایی نیاز های اموزشی دانش آموزان
محل انتشار: اولین همایش بین المللی آموزش و پرورش با رویکرد مدارس هوشمند، معلمان خلاق و دانش آموزان متفکر در افق ۱۴۰۴
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 200
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MAECONEF01_1848
تاریخ نمایه سازی: 29 اسفند 1403
چکیده مقاله:
هوش مصنوعی (AI) به عنوان یکی از فناوری های نوظهور، نقش مهمی در تحول نظام های آموزشی ایفا کرده است. یکی از مهم ترین کاربردهای آن، ارزیابی و شناسایی نیازهای آموزشی دانش آموزان از طریق تحلیل داده ها و ارائه راهکارهای یادگیری شخصی سازی شده است. این فناوری با استفاده از الگوریتم های یادگیری ماشین، پردازش زبان طبیعی و تحلیل داده های کلان، قادر است نقاط قوت و ضعف هر دانش آموز را شناسایی کرده و برنامه های آموزشی مناسب را پیشنهاد دهد.در سال های اخیر، سیستم های مبتنی بر هوش مصنوعی مانند معلمان مجازی، سیستم های توصیه گر و پلتفرم های یادگیری تطبیقی به طور گسترده ای در آموزش مورد استفاده قرار گرفته اند. این ابزارها امکان ارائه بازخورد فوری، تحلیل عملکرد تحصیلی و حتی پیش بینی موفقیت یا شکست تحصیلی دانش آموزان را فراهم می کنند. علاوه بر این، هوش مصنوعی می تواند به شناسایی دانش آموزان با نیازهای ویژه، مانند ناتوانی های یادگیری یا استعدادهای برتر، کمک کند و به آن ها آموزش های متناسب ارائه دهد.بااین حال، استفاده از هوش مصنوعی در آموزش با چالش هایی نیز همراه است. ازجمله این چالش ها می توان به حفظ حریم خصوصی داده های دانش آموزان، هزینه های بالای توسعه و پیاده سازی فناوری، نیاز به آموزش معلمان برای استفاده از سیستم های هوشمند و محدودیت های درک عمیق هوش مصنوعی از جنبه های انسانی یادگیری اشاره کرد.نتایج مطالعات نشان می دهند که هوش مصنوعی با افزایش دقت در ارزیابی عملکرد دانش آموزان، کاهش بار کاری معلمان و بهبود یادگیری شخصی سازی شده، می تواند نقش موثری در ارتقای کیفیت آموزش داشته باشد. بااین حال، برای بهره برداری کامل از این فناوری، ضروری است که چالش های موجود برطرف شده و راهکارهای مناسب برای ادغام آن در نظام های آموزشی اتخاذ شود.
کلیدواژه ها:
هوش مصنوعی ، ارزیابی آموزشی ، یادگیری شخصی سازی شده ، تحلیل داده های آموزشی ، نیازهای ویژه دانش آموزان ، سیستم های توصیه گر ، یادگیری تطبیقی
نویسندگان
مهدی مرادی عنایت
کارشناسی علوم ارتباطات اجتماعی، دانشگاه گلستان
ایوب احمدپور
کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی آمایش سرزمین گرایش برنامه ریزی منطقه ای، دانشگاه تبریز
داور بخششی هریس
کارشناسی جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نورتبریز
مهدی محمدی الموتی
کارشناسی حکمت و معارف اسلامی ، رامسر