تاثیر آب مغناطیسی شده در شرایط هم زمان تنش خشکی و شوری بر عملکرد کیفی توت فرنگی

با توجه به افزایش جمعیت و نیاز روزافزون به غذا، توسعه کشاورزی امری ضروری است. بر اساس محدودیت منابع آبی، مدیریت منابع آب در کشاورزی بسیار حائز اهمیت است و باید در تمامی مراحل تولید کشاورزی مورد توجه قرار گیرد. در این پژوهش، آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور آبیاری در سه سطح (۱۰۰ درصد FI (I۱)، ۸۰ درصد FI (I۲) و ۶۰ درصدFI (I۳) ) و شوری آب در سه سطح (آب چاه (S۱)، ۲۰ میلی مولار یا ۵۲/۲ دسی زیمنس بر متر کلرید سدیم (S۲) و ۴۰ میلی مولار یا ۰۶/۵ دسی زیمنس بر متر کلرید سدیم (S۳)) در دو حالت غیر مغناطیس (W۱) و مغناطیس (W۲) آزمایش شد. اثرات سطح آبیاری، شوری و نوع آب آبیاری بر خصوصیات کیفی میوه توت فرنگی شامل پروتئین کل، کلروفیل  a، کلروفیل b، کلروفیل کل، مواد جامد محلول کل، اسیدیته قابل تیتراسیون، ویتامین C و درصد قند مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تمامی عوامل در سطح احتمال ۱ درصد بر خصوصیات کیفی میوه توت فرنگی تاثیر معنی داری داشته اند. در بین سطوح مختلف آبیاری، بیشترین میزان پروتئین کل، کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل به ترتیب برابر ۰۹/۵، ۳۹/۲، ۰۵/۱ و ۴۴/۳ میلی گرم بر گرم در تیمار ۱۰۰ درصد آبیاری و در بین سطوح مختلف شوری نیز به ترتیب ۱۳/۵، ۴۹/۲، ۱۱/۱ و ۶۱/۳ میلی گرم بر گرم در تیمار آب چاه به دست آمد. آب مغناطیسی نیز افزایش معنی داری در سطح احتمال ۱ درصد بر خصوصیات کیفی میوه توت فرنگی داشت. پیشنهاد می شود که برای کاهش اثرات منفی شوری بر گیاهان، از ترکیبی از آب مغناطیسی و تنظیم سطح آبیاری استفاده شود. این ترکیب ممکن است به کاهش اثرات منفی شوری کمک کرده و در عین حال بهره وری آب در کشاورزی را افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

پروتئین ، تنش توام ، کلرید سدیم ، کم آبیاری ، ویتامین C