نظریه مبانی تلاوت معنامحور قرآن کریم امام خامنه ای

یکی از شیوه های موثر در تبلیغ دین اسلام، تلاوت قرآن کریم با صوت و لحن زیبا است که همواره مورد توجه قرار گرفته است. تلاوت معنامحور، نوعی تلاوت است که قاری علاوه بر توجه به زیبایی های ظاهری تلاوت قرآن مانند صوت و لحن زیبا، به مفاهیم و معانی آیات و همچنین انتقال آن ها به مستمعان و اثرگذاری در آنان نیز اهمیت می دهد. این نوع تلاوت، قاری را قادر می سازد تا نه تنها قرآن را به شکلی هنرمندانه و با صوت زیبا بخواند، بلکه پیام های الهی را به شیوه ای تاثیرگذار منتقل کند. برای دستیابی به تلاوت معنامحور، آشنایی و تسلط بر مبانی آن ضروری است. این نوع تلاوت، تاثیر زیادی بر قاری و مستمعان دارد و در سال های اخیر توجه ویژه ای به آن شده است. معظم رهبری نیز در بسیاری از بیانات خود در میان قاریان به این مبانی اشاره کرده و بر اهمیت آن ها تاکید نموده اند. در این پژوهش، با روش توصیفی تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه ای، به بررسی نظریه مبانی تلاوت معنامحور از دیدگاه ایشان پرداخته شده است و پنج مبنایی که در تلاوت معنامحور کاربرد دارند مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند. این مبانی شامل: ۱. مبانی علوم قرآنی؛ ۲. مبانی آواشناسانه؛ ۳. مبانی موسیقایی؛ ۴. مبانی تفسیری؛ ۵. مبانی وقف و ابتدا. این مبانی بستر لازم برای فهم بهتر آیات و تلاوت قرآن با تدبر و درک را فراهم می کنند و زمینه را برای تاثیرگذاری بیشتر بر مخاطبان مهیا می سازند. برخی از این مبانی ناظر به مسائل کلی قرائت هستند و برخی دیگر به صورت مستقیم با کیفیت تلاوت قرآن در ارتباط هستند.

کلیدواژه ها:

تلاوت قرآن ، مبانی تلاوت ، فنون تلاوت ، تلاوت معنامحور ، تلاوت تاثیرگذار.