ابزاربرنامه ریزی و مدیریت بهینه کاربری اراضی درجهت پایداری محیط زیست شهری

توجه به ملاحظات زیست محیطی و ارزش نهادن برآنها درتوسعه های شهری مقوله جدیدی نیست درفرایند توسعه شهرهای سنتی این ملاحظات باحفظ تعادل محیطی بین جمعیت و زمین و زمین وکاربری ها منعکس بوده است افزایش سطح شهرها و رشدشهرنشینی و بروز مسائل دررابطه باعدم کفایت و تناسب برنامه ریزی ها که منجر به بحران های زیست محیطی درمقیاس وسیع شده است لزوم نگرش های خاص برمقوله توسعه را مطرح کرده است و ازآن جمله موضوع توسعه پایدارمطرح است بگونه ای که امروزه یکی ازمهمترین دغدغه ها و نگرانی های مدیران و برنامه ریزان شهری پایداری محیط زیست شهری می باشد این مقاله درصدد است که پس ازتفسیرکلی دیدگاه توسعه پایدار دررابطه بازمین شهری به لزوم برنامه ریزی توسعه زمین با حفظ ملاحظات زیست محیطی بادرنظرگرفتن اهداف اقتصادی و اجتماعی بپردازد با این هدف که ازنتایج بدست امده میزان عدم تناسب کاربری های موجود با اصول اولیه برنامه ریزی کاربری اراضی و عدم توان محیطی نشان داده شود به همین جهت ضروری است تامیزان تاثیر چنین فرایندی برمحیط زیست مورد بررسی و مطالعه قرارگرفته شود دریک نتیجه کلی میتوان گفت که حفاظت ازمحیط زیست به عنوان جز تفکیک ناپذیر توسعه که دراین راستا برای رعایت اصول توسعه پایداردرشهر باید برنامه ریزی صحیح برای کاربری اراضی شهری انجام پذیرد

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، کاربری اراضی شهری ، برنامه ریزی توسعه زمین ، محیط زیست شهری ، توان محیطی