نقش قوانین و نهادهای تصمیم گیرنده در تشدید بحران خشکسالی

خشکسالی به عنوان یکی از بلایای طبیعی و پدیده ای اجتناب ناپذیر از دیرباز در پهنه وسیع کشورهای مختلف به خصوص کشورهای مستقر در مناطق گرم و خشک به کرات وقوع یافته است. ایران در امتداد کمربند مناطق خشک و نیمه خشک جهان قرار گرفته و با توجه به تغییرات شدید در مقدار بارش باران، خشکسالی در کشور به عنوان چالشی دیرین محسوب می شود. قوانین فعلی برخی موضوعات را در زمینه بحران خشکسالی و مدیریت منابع آبی مشخص کرده است، اما تعداد قوانین در مدیریت منابع آبی به ویژه در زمینه برداشت های غیرمجاز از آب های زیرزمینی، عدم هماهنگی میان نهادهای حاکمیتی و ضعف در نظارت بر بهره برداری از منابع آبی از جمله عواملی است که به تشدید بحران خشکسالی در نظام حقوقی ایران دامن زده است. به منظور کاهش تاثیرات خشکسالی، ضروری است که چارچوب های قانونی اصلاح شده و سازوکارهای شفاف برای تخصیص منابع آبی با توجه به آمایشی سرزمینی در نظر گرفته شود. دولت مکلف است بر اجرای قوانین سختگیرانه اهتمام ورزد و حقوق عمومی مردم را در اولویت قرار دهد تا از شدت بحران زیست محیطی خشکسالی در آینده کاسته شود.

کلیدواژه های نقش قوانین و نهادهای تصمیم گیرنده در تشدید بحران خشکسالی:

بحران خشکسالی ، قوانین ، سازمان مدیریت بحران