ارزیابی محلول پاشی آهن و منگنز بر عملکرد و درصد پروتئین و گلوتن درارقام مختلف گندم آبی

به منظور بررسی تاثیر (ارزیابی محلول پاشی آهن و منگنز بر عملکرد و درصد پروتئین و گلوتن در ارقام مختلف گندم آبی) آزمایشی در سال 90-1389 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه اجرا شد. این آزمایش بصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و دوازده تیمار انجام گرفت. تیمارهای اصلی شامل چهار سطح:شاهد(بدون کود)، محلولپاشی آهن، محلول پاشی منگنز، محلول پاشی آهن و منگنز و تیمارهای فرعی شامل ارقام پیشگام،پیشتاز و پارسی بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که مقایسه سطوح کود برای صفت درصد پروتئین اختلاف معنیداری را در هر چهار سطح نشان داد بطوری که بیشترین درصد پروتئین مربوط به تیمار آهن و منگنز با میانگین10/89وکمترین درصد پروتئین مربوط به تیمار شاهد با میانگین8/32بود. همچنین مقایسه سطوح کود برای صفت درصد گلوتن اختلاف معنی داری را در هر چهار سطح نشان داد بطوری که بیشترین درصد گلوتن مربوط به تیمار آهن و منگنز با میانگین26/39و کمترین درصد گلوتن مربوط به تیمار شاهد با میانگین20/52بود. نتیجه اینکه گرچه کودهای آهن ومنگنز در جذب عناصر نقش قابل ملاحظه ای را دارند. اما در اجزا تشکیل دهنده پروتئین و افزایش درصد پروتئین نقش چندانی را بازی نمی کنند. در بین ارقام نیز، رقم پیشگام به ترتیب با میانگین 10/40و53/26دارای بیشترین درصد پروتئین و گلوتن با اختلاف معنی دار نسبت به دو رقم دیگر بود

کلیدواژه ها:

گندم ، محلولپاشی ، درصد پروتئین ، ارقام