بررسی عوامل موثر جغرافیایی بر فرونشست شهر مشهد با استفاده از مدل OLS

پدیده فرونشست سطح زمین یکی از مهم ترین مخاطرات محیطی است که امروزه بسیاری از دشت های کشور را تحت تاثیر قرار داده است. هدف این پژوهش پیش بینی میزان فرونشست زمین در شهر مشهد است به منظور دست یابی به این هدف از تکنیک تداخل سنجی راداری روش (D-insar) استفاده گردیده است. داده های ماهواره ای سنتینل۱ در محیط نرم افزار Snap۸.۱ انجام شد. همچنین با استفاده از مدل Olsتحلیل فضایی عوامل های موثر بر فرونشست انجام پذیرفت. در این پژوهش سعی شده است، تحلیل فضایی فرونشست شهر مشهد و تعیین میزان و روند گسترش آن طی یک دوره زمانی۳ ماهه در سال ۲۰۲۲ انجام شود. عوامل موثر فرونشست در این پژوهش شامل کاربری زمین، فاصله ازگسل، تغییرات سطح آب زیرزمینی، فاصله از رودخانه، طبقه ارتفاعی، شیب و خاک هستند. نتایج حاصل از این روش نشان دهنده آن است که نرخ فرونشست در شهر مشهد به طور فزاینده ای در حال افزایش است. علاوه بر آن طی این مدت بر وسعت این مناطق افزوده شده و روند گسترش به سمت مناطق غرب در حرکت است. همچنین نتایج نشان می دهد که بیشترین میزان فرونشست در بخش های غرب و شمال غربی بصورت پراکنده اتفاق افتاده است . مقایسه مکانی فرونشست با میزان سطح آب زیرزمینی نشان داد که برای پیش بینی فرونشست ، باید نقش و تاثیر دیگر عوامل کنترل کننده فرونشست بدست آید. باتوجه به مدل ols که sig ارتباط معناداری بین۷ عوامل موثر نشان می دهد بیشترین عامل تاثیرگذار در فرونشست سطح آب زیر زمینی بوده و کمترین عامل تاثیرگذار، شیب بوده است.

کلیدواژه ها:

فرونشست ، شهر مشهد ، عوامل جغرافیایی ، رگرسیون مربعات معمولی