چالش ها و مسائل آموزش جغرافیا در ایران: فراترکیب پژوهش های ایرانی

امروزه با گسترش فناوری ها، افزایش جمعیت و شناخت انسان از جهان طبیعی، بیشتر از گذشته به علومی که طبیعت و زمین را مورد مطالعه قرار می دهند توجه می شود. در راس این دانش ها، جغرافیا قرار دارد که به روابط متقابل انسان و محیط می پردازد و در نظام های آموزشی، مستقلا تدریس می شود. آموزش جغرافیا از دانش آموزان، شهروندانی فعال و آگاه می سازد. از سویی در جهان حاضر، مسائل گوناگونی برای نهاد تعلیم و تربیت وجود دارد که باید مورد بررسی واقع شود. هدف پژوهش حاضر، گردآوری یافته های تحقیقات پیشین، راجع به آموزش جغرافیاست تا بدین وسیله، برنامه ریزان درسی، معلمان و... دسترسی آسان و مروری سریع به این تحقیقات داشته باشند. با روش کتابخانه ای و فرا ترکیب، مقالات آموزش جغرافیا در دو دهه اخیر مورد بررسی و بازبینی قرار گرفت و این مطالعات در سه محور جمع بندی شد. نتایج حاکی از آن است که، رشته آموزش جغرافیا در دانشگاه، مدارس و نظام آموزشی، با مسائل و چالش های مختلفی از قبیل کمبود زمان، امکانات و معلمان حرفه ای مواجه است. روش های مختلفی برای آموزش جغرافیا وجود دارد که مهم ترین آنها، روش گردش علمی است و سیاست گذاری های کلان، نقش مهمی در اقدامات خرد مانند تدریس، در نظام آموزشی دارد.

کلیدواژه ها:

تدریس ، آموزش جغرافیا ، روش های تدریس جغرافیا ، چالش های آموزشی