الگوی مطلوب فناوری های نوین هوشمند ارتباطی در توسعه مدیریت شهری

رشد افزایشی جمعیت شهرنشین و زندگی بیش از نیمی از جمعیت دنیا در شهرها علاوه بر تحت الشعاع قراردادن سیاست های شهرسازی به طور وسیع، نقش اساسی در تشدید مسائل و مشکلات اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، مدیریتی و محیط زیستی جوامع داشته است. این موارد ضرورت استفاده از فناوری های نوین هوشمند ارتباطی به عنوان راهکار بی بدیل حل معضلات شهری را مورد توجه مدیران قرار داده است. پیشرفت فناورانه و گسترش به کارگیری آن در جوامع شهری، موجب ایجاد تحولات گسترده ای در ابعاد مفهومی، اهمیت راهبردی و تمرکز جغرافیایی خدمات شهری، شده است. این تحقیق با توجه به هدف، یک پژوهش کاربردی توسعه ای است، چرا که درصدد یافتن الگوی مطلوب فناوری های نوین هوشمند ارتباطی در توسعه مدیریت شهری است. از سوی دیگر با عنایت به روش و بازه زمانی گردآوری داده ها یک پژوهش توصیفی (غیرآزمایشی) می باشد که با روش پیمایشی- مقطعی صورت پذیرفته است. همچنین این مطالعه از منظر ماهیت داده ها، با روش آمیخته اکتشافی  یعنی مبتنی بر دو رویکرد کمی و رویکرد کیفی صورت گرفته است. در بخش ابتدایی براساس مطالعات کتابخانه ای و سپس مصاحبه های تخصصی به شناسایی شاخص های فناوری های نوین هوشمند ارتباطی در توسعه مدیریت شهری مبادرت شده است. پس از مرحله تحلیل کیفی به توزیع پرسشنامه و گردآوری داده ها از خبرگان حوزه های مدیریت شهری و مدیریت رسانه پرداخته شده و پژوهش وارد فازی کمی شده است. از این رو مطالعه فعلی را می توان یک پژوهش آمیخته نامید جامعه آماری در بخش کیفی شامل ۱۷ نفر از خبرگان حوزه مورد مطالعه و در بخش کمی شامل ۳۷۰ نفر از فعالان رسانه و مدیریت شهری کشور می باشند. شایان ذکر می باشد که در تحلیل گراندد تئوری با نرم افزار MAXQD و حداقل مربعات جزئی نیز با نرم افزار Smart PLS  استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

فناوری های نوین هوشمند ارتباطی ، شهر هوشمند ، مولفه های شهر هوشمند ، توسعه مدیریت شهری