مدلبندی موفقیت مربیان کشتی ایران بر اساس ویژگی های دموگرافیک آن ها

هدف: هدف پژوهش حاضر ارائه یک مدل برای پیش بینی احتمال موفقیت مربیان کشتی بر اساس ویژگی های دموگرافیک آن ها است.  روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش تمام مربیان کشتی ایران در سال ۱۳۹۸ بود که یک نمونه ۴۲۸ نفری به روش نمونه گیری در دسترس از آن انتخاب شد. متغیرهای پژوهش شامل سن، سابقه مربیگری، درجه مربیگری، بالاترین سطح مربیگری، سطح تحصیلات، سابقه قهرمانی و موفقیت در مربیگری بود. داده ها به روش رگرسیون لوجستیک با نرم افزار R تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که بالاترین سطح مربیگری و سابقه قهرمانی بیشترین تاثیرگذاری را بر موفقیت مربیان کشتی داشتند. شانس موفقیت مربیان با بالاترین سطح مربیگری کشوری یا بین المللی چهار برابر شانس موفقیت سایر مربیان بود. بعلاوه، شانس موفقیت مربیان دارای سابقه قهرمانی استانی، کشوری و بین المللی به ترتیب دو برابر، هفت برابر و شش برابر شانس موفقیت مربیانی بود که سابقه قهرمانی نداشتند. سایر متغیرهای مورد مطالعه تاثیر معنی داری بر موفقیت مربیان نداشتند.نتیجه گیری: برای پرورش مربیان موفق کشتی بهتر است در اردوهای تیم ملی از مربیان جوان با سابقه قهرمانی بهره گرفت. با این کار سطح مربیگری مربیان جوان بالا رفته و شانس موفقیت آن ها افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

مربیان کشتی ، تجربه مربیگری ، درجه مربیگری ، سابقه قهرمانی