تحلیل عوامل موثر بر چالش های الگوی کشت و تنوع گیاهان زراعی در راستای توسعه پایدار کشاورزی در جنوب استان کرمان
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 96
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEA-11-2_005
تاریخ نمایه سازی: 22 اسفند 1403
چکیده مقاله:
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: توسعه پایدار، توسعهای است که نیازهای کنونی جوامع را بدون مخاطره انداختن نیازهای نسل آینده، برآورده سازد به طوریکه در شاخصهای اندازه گیری آن، ترکیبی از عوامل اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی گنجانده شده است. یکی از مهم ترین بخشهای توسعه پایدار، حوزه کشاورزی است که تاثیر قابل توجهی در جامعه داشته و به دلیل تعیین اولویتهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی نقش بسیار مهمی در ملتها ایفا میکند. رشد سریع جمعیت به افزایش هزینه های زیست محیطی کشورهای در حال توسعه منجر میشود که توجه به امنیت غذایی و تحقق توسعه پایدار بسیار مهم است که میتوان با برنامهریزی الگوی کشت مناسب یک رویکرد عملیاتی، مبتنی بر تولیدات متنوع محصولات کشاورزی، مخاطرات آن را کاهش داد. از مزیتهای الگوی کشت میتوان به کاهش مصرف کودها و علفکشها و در نتیجه کاهش آلودگی مواد غذایی به مواد شیمیایی، کارایی زیاد در استفاده از اراضی، ثبات عملکرد، توزیع سهم نیروی کار در طول فصل رشد، وابستگی کمتر به ذخیرهسازی، فرصتهای بیشتر بازار برای ایجاد تعادل در تولید محصولات زراعی، مولفه پایداری و سودآوری بلندمدت بدون نیاز به سرمایهگذاریهای مالی بیشتر اشاره کرد. از اینرو با توجه سطح زیر کشت و تولید بالا، اقلیم خاص منطقه و تولید خارج از فصل در جنوب استان کرمان لزوم برنامه ریزی جهت اجرای الگوی مناسب کشت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پژوهش حاضر به بررسی و شناسایی چالشهای الگوی کشت و تنوع گیاهان زراعی در جنوب استان کرمان و ارایه راهکارها و پیشنهادات میپردازد.
مواد و روشها: مطالعه حاضر به صورت کمی، و با ابزار جمع آوری دادهها با توزیع تصادفی پرسشنامه در سال ۱۴۰۲ و با جامعه هدف کارشناسان و صاحب نظران حوزه کشاورزی جنوب استان کرمان به تعداد ۵۰ نفر انجام شد. پژوهش به لحاظ شیوهی اجرای تحقیق و ابزارهای گردآوری دادهها، تحقیقی- توصیفی از نوع پیمایشی است و از نظر هدف، تحقیقی- کاربردی است که درصدد رفع مشکلی خاص برای جامعه هدف است. ابزارهای جمعآوری دادهها شامل: مطالعات کتابخانهای، پرسشنامه و استفاده از نظرات صاحبنظران، مصاحبه بود و با استفاده از آزمون فریدمن به رتبهبندی موانع زیرساختی، آموزشی- حمایتی، اقتصادی و زراعتی پرداخته شد. به منظور جمع آوری دادهها و اطلاعات میدانی موردنیاز جهت تجزیه و تحلیل و پاسخگویی به سوالات تحقیق از پرسشنامه و روش میدانی استفاده شد. پرسشنامه مورد استفاده در این تحقیق شامل چهار قسمت موانع زیرساختی، آموزشی- حمایتی، اقتصادی و زراعتی بود. پس از تکمیل و جمع آوری پرسشنامهها، تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرمافزار Spss انجام شد.
یافتهها: نتایج آزمون فریدمن، نشان داد بین موانع زیرساختی، اقتصادی، آموزشی- حمایتی و زراعتی تفاوت معنی داری وجود دارد. از بین موانع زیرساختی، اقتصادی، آموزشی- حمایتی و زراعتی، موانع زیرساختی در رتبه اول (۳/۸۰)، موانع اقتصادی در رتبه دوم (۲/۹۲)، موانع آموزشی- حمایتی در رتبه سوم (۲) و موانع زراعتی در رتبه چهارم (۱/۲۸) قرار دارند. از بین شاخص های موانع آموزشی- حمایتی، شاخص عدم وجود سازمان و شرکت مناسب برای تآیید محصولات کشاورزی در رتبه اول (۴/۱۰)، از بین شاخص های موانع اقتصادی، شاخص خرید تضمینی ضعیف و کم در رتبه اول (۴/۲۱)، از بین شاخصهای موانع زراعتی، شاخص تجربه و آداب و رسوم کشاورزان در کشت یک محصول در رتبه اول (۳/۷۸)، از بین موانع زیرساختی، اقتصادی، آموزشی- حمایتی و زراعتی، موانع زیرساختی در رتبه اول (۳/۸۰) قرار دارند. از جمله موانع رعایت الگوی کاشت مناسب منطقه میانگین گویهها در شاخصهای موانع اقتصادی، عدم دسترسی کشاورزان به تسهیلات لازم، نبود بستههای حمایتی مناسب و فروش محصولات متنوع مهمترین دلایل عدم مشارکت کشاورزان منطقه جنوب کرمان میباشد. از سوی دیگر تکرار کشت برخی محصولات در هر سال و عدم تمایلات شخصی کشاورزان برای تغییر الگوی کشت از جمله موانع دیگر است که بایستی مدنظر مسئولین قرار گیرد. لذا آموزش آگاهیهای لازم در خصوص مسائل زیست محیطی، زیرساختی، تشویقی و حمایتی کشاورزان نسبت به الگوی کشت مناسب و توجه به رعایت انجام آن راهکاری مفید تلقی میگردد که به دنبال آن افزایش کیفیت سطح زندگی کشاورزان را در جهت توسعه پایدار خواهد داشت.
نتیجه گیری: در راستای تحقیق حاضر پیشنهادهای زیر ارائه شده است: ۱- تامین شرایط لازم در اجرای الگوی کشت مناسب با هدف ایجاد تعادل در سطوح زیرکشت و تشویق به کشت محصولات راهبردی، ۲- تعیین قیمت و خرید محصولات راهبردی، ۳- مشارکت عملی و مستقیم جامعه کارشناسان و متخصصان در کل فرآیند کاشت، رشد و برداشت محصولات راهبردی همراه با کشاورزان، ۴- برنامه ریزی صحیح برای توسعه صنایع تبدیلی و صادراتی برای محصولات مازاد، ۵- پرداخت تسهیلات برای کشاورزان پیشرو الگوی کاشت، ۶- توسعه کشت گیاهان کم آب در الگوی کشت منطقه، ۷-تخصیص نهادههای شیمیایی یارانهدار به محصولات زراعی و باغی برابر الگوی کشت، ۸-اعمال حاکمرانی منابع آب مصرفی در کشاورزی خصوصا" در مورد چاهها از طریق نصب کنتورهای هوشمند و تعین نیاز آبی محصولات موردنظر در الگوی کشت، شرایط خاک و ظرفیت منطقه و اقلیم، پرداخت تسهیلات برای کشاورزانی که از الگوی کاشت پیروی میکنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بهاره پارسا مطلق
Department of Agronomy and Plant Breeding, Faculty of Agriculture, University of Jiroft, Kerman, Iran
سمیه نقوی
Department of Agricultural Economics, Faculty of Agriculture, University of Jiroft, Kerman, Iran
رضا یونس زاده
Department, South Kerman Agricultural and Natural Resources Research and Education Center, AREEO, Kerman, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :