تحلیل نقش مدیریت شهری در شهرداری ها و ارتباط آن با تحقق عدالت قضایی در توزیع خدمات عمومی شهری و چالش های آن

مدیریت شهری یکی از عوامل کلیدی در بهبود کیفیت زندگی شهری و ارتقای عدالت اجتماعی در جوامع شهری است. این پژوهش به بررسی تاثیرات مدیریت شهری در شهرداری ها و ارتباط آن با ایجاد عدالت قضایی در توزیع خدمات عمومی شهری می پردازد. هدف اصلی این مطالعه تحلیل نقش سیاست ها و استراتژی های مدیریت شهری در برقراری تعادل و انصاف در توزیع خدماتی همچون حمل و نقل، بهداشت، آموزش و زیرساخت های شهری است. همچنین، تحقیق به بررسی چالش ها و موانع موجود در راه تحقق عدالت قضائی در این زمینه و نحوه تعامل موثر شهرداری ها با نهادهای قضائی می پردازد. نتایج این تحقیق می تواند به سیاست گذاران کمک کند تا با بهبود شیوه های مدیریت شهری، عدالت در دسترسی به خدمات عمومی را در مناطق مختلف شهرها ارتقا دهند و به تحقق توسعه پایدار شهری دست یابند. لذا این پژوهش با شیوه توصیفی و تحلیلی و تکیه بر مطالعات نظری در پی تدوین راهکارهای دستیابی به عدالت فضایی در کشور می باشد. عدالت فضایی نقطه تلتقی فضا و عدالت اجتماعی است که به جنبه های فضایی یا جغرافیایی عدالت اشاره دارد و توزیع عادلانه و منصفانه منابع و فرصت های باارزش در فضای جامعه را شامل می شود که می تواند هم به عنوان یک خروجی و هم به عنوان فرایند در نظر گرفته شود. یا به عنوان الگوهای جغرافیایی یا توزیعی که عادلانه یا ناعادلانه هستند. سوجا سازمان سیاسی فضا را منبع قدرتمندی از بی عدالتی فضایی می داند. شناسایی نمونه هایی از بی عدالتی فضایی به طور توصیفی نسبتا آسان است اما شناسایی و درک فرایندهایی که این بی عدالتی فضایی(جغرافیای ناعادلانه) را موجب گشته اند، بسیار مشکل می باشد. بنابراین فکر کردن فضایی درباره ی عدالت نه تنها فهم تئوریکی را غنی می سازد بلکه می تواند دیدگاه های جدید باارزشی ایجاد کند که دانش عملی را برای اقدامات موثر، در راه رسیدن به عدالت و دموکراسی گسترش دهد.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، شهرداری ، عدالت فضایی ، خدمات شهری.