نقش راهبردهای ارزیابی تکوینی در بهبود مسئولیت پذیری کلاسی دانش آموزان

هدف این تحقیق بررسی نقش راهبردهای ارزیابی تکوینی در بهبود مسئولیت پذیری کالسی دانش آموزان است. در این راستا، تلاش شده است تا تاثیرات استفاده از ارزیابی های تکوینی بر تقویت مسئولیت پذیری در کالس های درس ابتدایی بررسی شود. روش تحقیق از نوع مروری و مطالعات کتابخانه ای است که با تجزیه و تحلیل منابع مختلف علمی و مقالات مرتبط با ارزیابی تکوینی و مسئولیت پذیری صورت گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که ارزیابی تکوینی با فراهم آوردن بازخوردهای فوری و مستمر، تقویت خودارزیابی، و تشویق به پاسخگویی موجب افزایش مسئولیت پذیری دانش آموزان در فرآیند یادگیری می شود. این نوع ارزیابی با ایجاد انگیزه درونی در دانش آموزان و بهبود تعاملات معلم و دانش آموز، موجب ارتقای کیفیت آموزشی و مسئولیت پذیری کالسی می شود. در نتیجه، ارزیابی تکوینی به عنوان یک ابزار مهم در افزایش مسئولیت پذیری دانش آموزان با ید در فرآیندهای آموزشی به طور گسترده تری مورد استفاده قرار گیرد. این تحقیق بر لزوم آموزش و تجهیز معلمان به مهارت های استفاده از ارزیابی تکوینی و نیز فراهم کردن فضا و منابع مناسب برای اجرای آن در مدارس تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی تکوینی ، مسئولیت پذیری ، خودارزیابی ، آموزش و یادگیری