مدیریت یکپارچه پروژه های زیربنایی و تاثیر آن بر تاب آوری شهرها

مدیریت یکپارچه پروژه های زیربنایی نقش کلیدی در بهینه سازی منابع، کاهش هزینه های اجرایی و افزایش بهره وری زیرساخت های شهری دارد. در این پژوهش، تاثیر مدیریت یکپارچه بر تاب آوری شهرها بررسی شده و چالش های اجرای این رویکرد در شهرداری های ایران مورد تحلیل قرار گرفته است. یافته ها نشان می دهد که ناهماهنگی میان نهادهای اجرایی، ضعف در سیاست گذاری های کلان و مشکلات مرتبط با قراردادهای طرح و ساخت، مهم ترین موانع اجرای موفق مدیریت یکپارچه در پروژه های زیربنایی محسوب می شوند. همچنین، مشخص شد که رویکردهای هماهنگ در توسعه زیرساخت های شهری می توانند تاب آوری شهرها را در برابر بحران های طبیعی و محیطی افزایش داده و زمینه ساز توسعه پایدار باشند. بررسی مدل های مفهومی همچون DPSIR نشان داد که یکپارچه سازی سیاست های شهری در راستای کاهش آسیب پذیری و افزایش انعطاف پذیری زیرساخت ها، می تواند اثرات مخرب ناشی از تغییرات اقلیمی را کاهش دهد. در نهایت، نتایج این پژوهش بر ضرورت اتخاذ رویکردهای مدیریتی یکپارچه، اصلاح نظام فنی و اجرایی شهرداری ها و استفاده از فناوری های نوین برای بهبود کارایی پروژه های زیربنایی و تقویت تاب آوری شهری تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت یکپارچه ، پروژه های زیربنایی ، تاب آوری شهری ، توسعه پایدار ، شهرداری های ایران.