مدیریت پسماندهای عمرانی در پروژه های شهری: رویکردی برای حفاظت از محیط زیست

مدیریت پسماندهای عمرانی یکی از چالش های اساسی در شهرهای ایران است که به دلیل افزایش پروژه های ساختمانی، حجم بالایی از نخاله های ساختمانی را تولید کرده و مشکلات زیست محیطی و هزینه های بالای مدیریت شهری را به همراه داشته است. این پژوهش با هدف بررسی وضعیت موجود، شناسایی چالش های اجرایی و ارائه راهکارهای بهینه برای مدیریت پایدار این پسماندها انجام شده است. داده های این مطالعه نشان می دهد که نبود سیستم تفکیک و بازیافت کارآمد، مکان یابی نامناسب محل های دفن، کمبود زیرساخت های پردازش و ضعف در اجرای قوانین از مهم ترین موانع مدیریت موثر پسماندهای عمرانی در ایران محسوب می شوند. نتایج نشان می دهد که علی رغم تصویب قانون مدیریت پسماندها، عدم نظارت کافی باعث شده است که بسیاری از پروژه های عمرانی بدون رعایت استانداردهای زیست محیطی اجرا شوند و تخلیه غیرمجاز نخاله های ساختمانی در حاشیه شهرها به یکی از مشکلات جدی بدل گردد. در این پژوهش، راهکارهایی همچون استفاده از فناوری های نوین نظیر سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS) و هوش مصنوعی، توسعه مراکز بازیافت محلی، تقویت نظارت و اجرای قوانین توسط شهرداری ها و ایجاد مشوق های اقتصادی برای بخش خصوصی بررسی شده است. علاوه بر این، نقش کلیدی شهرداری ها در توسعه پایدار مدیریت پسماندهای عمرانی مورد تاکید قرار گرفته است، به گونه ای که اعمال سیاست های مناسب در زمینه تفکیک، جمع آوری و بازیافت نخاله های ساختمانی می تواند ضمن کاهش هزینه های مدیریت شهری، از تخریب محیط زیست نیز جلوگیری کند. یافته های پژوهش نشان می دهد که به کارگیری فناوری های نوین و تقویت سازوکارهای نظارتی می تواند منجر به کاهش تخلیه غیراصولی، افزایش بهره وری در بازیافت و بهبود پایدار مدیریت پسماندهای عمرانی شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت پسماندهای عمرانی ، بازیافت نخاله های ساختمانی ، توسعه پایدار ، شهرداری ، فناوری های نوین.