بررسی نقش دارچین در تغذیه دام و طیور

امروزه به طور گسترده ای از افزودنیهای خوراکی غیردارویی، مثل گیاهان دارویی، اسیدهای آلی و غیر آلی، پروبیوتیکها و پری بیوتیکها به عنوان مواد محرک رشد و سیستم ایمنی در تغذیه دام و طیور استفاده می شود. دارچین مانند بسیاری از گیاهان دارای ترکیبات فنولی متنوعی است که فعالیتهای ضد میکروبی را نشان می دهند که مهمترین این ترکیبات فنلی در گیاهان دارچین سینامالدئید، سینامات و اسید سینامیک هستند. با توجه به پتانسیلهای ضدالتهابی و ضداکسیداتیو دارچین و فعالیتهای تعدیل کنندگی آن در سیستم ایمنی به دلیل ترکیبات تشکیلدهنده آن مانند سینامالدئیدها و ترپنوئیدها که دارای ویژگیهای ضد حساسیت و ضد باکتریایی هستند، مطالعات متعددی اثرات ضدمیکروبی عصارههای دارچین را بر گونه های گرم منفی و گرم مثبت و بسیاری از مخمرها و قارچها توصیف کرده اند. دارچین حاوی مواد پلی فنلی با ظرفیت آنتی اکسیدانی بالایی هستند، که از طریق فعالیت آنتی اکسیدانی بین سلولی از پرزهای روده محافظت می کنند و بر جذب مواد مغذی هضم شده تاثیر می گذارند. مطالعات نشان داده است افزودن دارچین به جیره برهها منجر به افزایش معنی داری در تولید کل اسیدهای چرب فرار شد. همچنین پودر دارچین در جیره جوجه گوشتی باعث بهبود افزایش وزن بدن و ضریب تبدیل خوراک در پایان دوره شد. بنابراین، دارچین می تواند به عنوان یک افزودنی طبیعی گیاهی جایگزین خوراک برای ارتقای سلامت روده و در نتیجه بهبود عملکرد رشد دام و طیور به جای محرکهای رشد آنتی بیوتیکی استفاده شود.

کلیدواژه ها:

دارچین ، تغذیه ، دام ، طیور ، آنتی بیوتیک