مسئولیت حقوقی دامپزشک در پیوند با عدم مداوا یا سوء درمان حیوانات

زمینه و هدف: بی شک انواع حیوانات، از حق حیات و سلامت همانند سایر موجودات زنده برخورد ار هستند، لیکن در زمان بیماری یا آسیب دیدگی و در حالتی که امکان مداوا و کمک به حفظ حیات آنها باشد. در خصوص حیواناتی که دارای صاحب و مالک می باشند، شخص مالک یا متولی حفاظت از حیوان، در زمان الزم، حیوان تحت مالکیت یا تصرف خود را برای مداوا، در اختیار دامپزشک متخصص قرار می دهد؛ اما در مورد حیوانات فاقد صاحب، در این حالت نیز باید تکلیف دامپزشکان را در مواجه با این دسته از حیوانات نیازمند به معالجه و مداوا و عدم معالجه یا سوء معالجه آنها، مورد واکاوی حقوقی قرار داد. مواد و روش ها: در این مقاله، سعی بر آن است که با بهره گیری از قوانین و مقررات مرتبط با موضوع مورد بحث همچنین بهره گیری از اصول اخلاقی حقوقی، شرعی و با روش توصیفی تحلیلی، وظایف و تکالیف دامپزشکان در قبال حیوانات نیازمند معالجه اعم از حیوانات اهلی و حیوانات وحشی، مشخص شود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه منابع در دسترس نشان داد: دامپزشکان در قبال کمک به مداوا و معالجه انواع حیوانات، با لحاظ تمام شرایط، مسئولیت دارند و مبانی حقوقی مسئولیت دامپزشکان در خصوص مداوای حیوانات نیز همانند مسئولیت سایر مشاغل، مبتنی بر نظریه تقصیر و شامل حمایت های الزم زیستی و درمانی است.

کلیدواژه ها:

دامپزشک ، مسئولیت ، حیوانات ، قانون ، حقوق حیوانات