نقش اینترنت اشیاء: ساختارها، پروتکل ها در ایجاد شهر هوشمند

اینترنت اشیاء به عنوان الگویی تعریف می گردد که در آن اشیاء مجهز به حس گرها، محرک ها و پردازش گرها با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند تا هدف معناداری را دنبال کنند. آنچه یک شهر را به سمت هوشمندی پیش می برد، صرفا استفاده از ابزار الکترونیک و سیستم های ارتباطاتی آن شهر نیست؛ بلکه نحوه برنامه ریزی و استفاده از این ابزار در جهت ارتقای سطح کیفی زندگی شهروندان یک شهر است. هدف شهر هوشمند افزایش کیفیت زندگی شهری با رویکرد توسعه پایدار است. ایده ایجاد شهرهای هوشمند که بحث جدیدی در برنامه ریزی شهری است، در دو دهه اخیر مطرح شده و مولفه های آن به طور کامل مورد تعریف و شناسایی قرار نگرفته است. در این مقاله، به بررسی روش های پیشرفته، پروتکل ها و نرم افزارها در این زمینه نوپدید می پردازیم. این مقاله نظرسنجی رده بندی تازه ای برای فناوری اینترنت اشیاء مطرح می کند، و بر تعدادی از فناوری های مهم تاکید دارد و برخی نرم افزارها را گردآوری می کند که دارای پتانسیل اختلاف بارز در زندگی انسان، به ویژه برای افراد سالخورده می باشد. مقاله حاضر در مقایسه با مقالات تحقیقاتی این زمینه، دارای پوشش جامع تر بوده و به طور گسترده دامنه فناوری های عمده از جمله حس گرها تا نرم افزارها را بررسی می کند.

کلیدواژه ها:

مدیریت منابع انسانی ، اینترنت اشیاء ، هوش مصنوعی ، یادگیری ماشین