تحلیل استرس شغلی در کارکنان آموزش و پرورش: نقش عوامل گرایش به ورزش

استرس شغلی به عنوان یک پدیده روانشناختی، تاثیرات قابل توجهی بر سلامت جسمی و روانی کارکنان در تمامی حوزه ها، به ویژه در نظام آموزش و پرورش دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین عوامل گرایش به ورزش و سطوح سلامت و استرس شغلی کارکنان اداره آموزش و پرورش شهرستان نقده انجام شد. جامعه آماری این مطالعه شامل ۲۰۰۰ نفر از کارکنان اداره آموزش و پرورش بود که بر اساس جدول مورگان، ۳۲۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور بررسی عوامل گرایش به ورزش، سطح سلامت و استرس شغلی آزمودنی ها به ترتیب از پرسشنامه های انگیزش ورزشی (SMS)، سطح سلامت (GHQ) و استرس شغلی (OSIPOW) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده های حاصل از پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ صورت گرفت. نتایج آزمون کلموگروف-اسمیرنف نشان داد که کلیه داده ها توزیع طبیعی دارند، به این ترتیب با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون فرضیات پژوهشی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که بین ابعاد گرایش به ورزش و سطح سلامت همبستگی مثبت و معنی داری وجود داشت. به طور کلی می توان گفت که با توجه به اهمیت قشر فرهنگی در راستای ایجاد جامعه ای ایمن و برخوردار از آرامش کافی برای بهره مندی از آثار مثبت ورزش و فعالیت بدنی، توجه به نکاتی چند می تواند باعث تقویت جسمانی و روانی کارکنان آموزش و پرورش شود. از جمله این نکات ایجاد محیط های مناسب برای ورزش و فعالیت جسمانی منظم و ارائه امکانات کافی برای به حداقل رساندن مشکلات پیشرو در زمینه این شغل طاقت فرسا می باشد.

کلیدواژه ها:

سلامت روانی ، کارکنان نظام آموزشی ، استرس شغلی ، سلامت عمومی ، فعالیت بدنی