بررسی ارتباط بین کوتاهی عضالت همسترینگ و افت ناوی در دختران ورزشکار تنیس روی میز نخبه مقطع متوسطه دوم استان خراسان رضوی

این پژوهش به بررسی آسیب شناسی عضالنی-اسکلتی در ورزشکاران تنیس روی میز می پردازد، به ویژه مشکالتی که بر اثر پرکاری و حرکات تکراری در اندام تحتانی بروز می کنند. با توجه به تمر ینات سنگین و مداوم ورزشکاران حرفه ای، تغییرات نامطلوب عضالنی-اسکلتی و ناسازگاری های جسمانی در طول زمان قابل مشاهده هستند. هدف این پژوهش، شناسایی تاثیر حرکات تکرار شونده بر تغییرات نامطلوب احتمالی که موجب آسیب های ورزشی و افت عملکرد بهینه ورزشی در ورزشکاران نخبه تنیس روی میز است، به ویژه در دختران شرکت کننده در مسابقات استانی خراسان رضوی، می باشد. ورزش تنیس روی میز به دلیل استفاده مداوم از عضالت همسترینگ که نقش حیاتی در دامنه حرکات مفاصل اندام تحتانی دارند، می تواند زمینه ساز اختالالت عضالنی-اسکلتی شود. به ویژه به دلیل اینکه همسترینگ عضله ای دو مفصلی است، تغییر در آن بر دیگر بخش های زنجیره حرکتی بدن نیز تاثیرگذار خواهد بود. در این پژوهش، ارتباط بین کوتاهی عضالت همسترینگ و افت ناوی که به عنوان یکی از ناهنجاری های وضعیتی شناخته می شود، بررسی شده است. جامعه آماری ۵۰ نفر از دانش آموزان دختر شرکت کننده در مسابقات مذکور بودند که با تست ولز به دو گروه دارای کوتاهی همسترینگ (۲۱ نفر)و بدون کوتاهی همسترینگ(۲۹ نفر )تقسیم شدند.با اندازه گیری زاویه پوپلیتئال با گونیامتر و سنجش افت ناوی به روش برودی در دو گروه ،با استفاده از تحلیل آماری این نتایج کسب شد، کوتاه ی همسترینگ تاثیر قابل توجه ی بر انعطاف پذ یری دارد، کوتاهی همسترینگ بر کاهش زاو یه پوپلیتئال تاثیر معناداری ندارد.همچنین کوتاهی همسترینگ بر افت ناوی در دو گروه تاثیر معناداری نداشت .براساس یافته های تحقیق حاضر درصد فراوانی تجمعی در افراد بدون کوتاهی همسترینگ و شامل افراد بیشتری بدون افت ناوی بودند.لذا پیشنهاد م ی شود،در اصالح عارضه افت ناوی بر کوتاهی عضالت همسترینگ به عنوان یک متغیر مرتبط توجه گردد،عالوه بر تمرینات اصالحی معمول بر بهبود انعطاف و افزایش طول عضله همسترینگ اهتمام گردد.

کلیدواژه ها:

همسترینگ ، افت ناوی ، دختران ورزشکار ، تنیس روی میز