اشتغال زایی صنعتی ایران در پی بهره گیری از ظرفیت های بلااستفاده صادراتی

ضرورت رشد اشتغال در ایران به ویژه جهت فائق آمدن بر مشکلات اقتصادی، اجتماعی و قضایی خانوارهای ایرانی ناشی از گسترش معضل بیکاری در کشور، موضوعی بااهمیت برای عموم جامعه بوده و از دغدغه های اصلی سیاستگذاران اقتصادی است. با توجه بدانکه یکی از گروه های مهم اقتصادی به لحاظ اشتغال زایی و مبادلات بین المللی کالاها، محصولات بخش صنعت است، در این مطالعه تاثیرگذاری به کارگیری ظرفیت های بالقوه و بلااستفاده صادرات صنعتی بر رشد اشتغال مورد مطالعه قرار می گیرد. بدین منظور، در این مطالعه، مدل اقتصادسنجی داده های تابلویی پویا برای بازه زمانی ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۹، در سطح حدود ۱۲۰ گروه فعالیت صنعتی با تلفیق داده های نیروی کار و تجارت خارجی کشور برآورد می شود. این مطالعه در سطح کدهای چهار رقمی آیسیک نگارش ۴ به انجام رسیده است. نتایج نشانگر آن است که به کارگیری پتانسیل (ظرفیت) بلااستفاده صادراتی ایران، تاثیری مثبت بر اشتغال صنعتی کشور دارد. هرچند میزان رشد صادرات صنعتی و افزایش اشتغال، در میان صنایع مختلف ایران به طور مساوی توزیع نشده است. به منظور تغییر جهت فعلی تجارت خارجی و به ویژه صادرات کشورکه با سرعت قابل تاملی در حال کاهش و ناپدید شدن است، لذا ضروریست، مجموعه حکمرانی کشور و به ویژه دولت باید زمینه های لازم برای تسهیل تجارت و به ویژه صادرات را به طور کامل فراهم نماید.

کلیدواژه ها:

پانل دیتای پویا ، تحریم ، سیاست تجاری ، سیاست صنعتی ، کدهای آیسیک