تعیین کارایی باکتریهای افزاینده رشدگیاه ازنظر عملکردواجزای عملکردبرنج درشرایط کم آبی و مقادیرکاهش یافته نیتروژن

این پژوهش درسال زراعی 1390 درمحل موسسه تحقیقاتی برنج کشور معاونت مازندران امل بصورت کرتهای دوبارخردشده درقالب طرح بلوکهای کامل تصادفی باسه تکرار انجام پذیرفت تیمارخشکی به عنوان عامل اصلی در3سطح شامل: شاهد یا ابیاری مرسوم تا زمان رسیدن محصول قطع آبیاری درمرحله تشکیل اغازی های خوشه پرشدن دانه و تیمارنیتروژن به عنوان عامل فرعی درسه سطح شامل شاهد یا مقدارتوصیه شده 75و50درصد مقدارتوصیه شده و تیمارباکتری به عنوان عامل فرعی فرعی در4سطح شامل شاهد ازوسپیریلوم لیپوفروم، سودوموناس فلورسنس و ترکیب ازوسپیریلوم و سودوموناس بودند نتایج نشان داد که بین سطوح مختلف کودزیستی تفاوت ازنظر عملکردمحصول وجود دارد و تیمارترکیبی ازوسپرلیوم و سودوموناس با 7/43 تن بیشترین و تیمارشاهد با 6/13 تن کمترین عملکرد رادارا بودند همچنین برهمکنش نیتروژن و باکتری نشان داد که تیمارمصرف معمول نیتروژن همراه با ترکیب باکتری با تعداد 183/92 عدد بیشترین تعداددانه پررا داشت که اختلاف زیادی با تیمار 75درصد نیتروژن و ترکیب باکتری نداشته استدرمجموع نتایج این پژوهش بیانگر بهبود معنی دارعملکردشلتوک درشرایط کم آبی و نیتروژن کاهش یافته تحت تاثیرباکتریهای افزاینده رشد است

کلیدواژه ها:

برنج ، عملکرد ، تنش آبی ، آزوسپرلیوم ، سودوموناس