کاربرد روش سطح پاسخ در مدلسازی و بهینه سازی ماندگاری گامت نر شتر دوکوهانه تحت تاثیر غلظت محلول ساکارز
محل انتشار: اولین کنگره بین المللی احیاء بوم شناختی بر پایه طبیعت (با تاکید بر صیانت از شتر دوکوهانه)
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 82
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NERUMA01_129
تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1403
چکیده مقاله:
به منظور بررسی اثر درصد ساکارز و زمان ماندگاری بر درصد زنده ماندن گامت نر شتر دوکوهانه در دمای ۴ درجه سانتیگراد، آزمایشی در شهر اردبیل و در طول فصل تولید مثل انجام شد. در این تحقیق روش سطح پاسخ برای مدلسازی و بهینه سازی درصد زنده ماندن گامت نر مورد استفاده قرار گرفت. اثر ساکارز (۹، ۱۱ و ۱۳ درصد) و زمان بعد از رقیق سازی منی (۰، ۱۲ و ۲۴ ساعت) به عنوان متغیرهای مستقل بر درصد زنده ماندن گامت نر به عنوان متغیر وابسته (پاسخ) مورد ارزیابی قرار گرفت. متغیر فرایند به صورت مدل رگرسیونی درجه دوم برای پاسخ معنیدار بود (p<۰.۰۱). با افزایش درصد ساکارز از ۹ تا ۱۳ درصد، درصد زنده ماندن گامت نر ابتدا افزایش و سپس کاهش یافت. با افزایش زمان بعد از رقیق سازی منی از ۰ تا ۲۴ ساعت، درصد زنده ماندن گامت نر از ۷۰ درصد به صفر رسید. شرایط بهینه به دست آمده برای حداکثر درصد زنده ماندن گامت نر شتر دوکوهانه (۳۳.۷۰%)، شامل ساکارز ۱۰.۳ درصد و در ساعت اولیه بعد از رقیق سازی منی بود. ۲۴ ساعت بعد از رقیق سازی منی، شرایط بهینه به دست آمده برای حداکثر درصد زنده ماندن گامت نر شتر دوکوهانه (۸.۳۸%)، شامل ساکارز ۹.۸ درصد بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
عیسی حزباوی
استادیار، گروه مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
مصطفی جعفریان
استادیار، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان شمالی، شیروان، ایران