اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر شادکامی و تاب آوری زنان مطلقه شهر جهرم

هدف از پژوهش حاضر، اثربخشی آموزش روانشناسی مثبت نگر بر شادکامی و تاب آوری زنان مطلقه شهر جهرم بود. جامعه آماری این تحقیق عبارت است از کلیه زنان مطلقه شهر جهرم که تعداد آنها به ۶۱۵ نفر می باشد. که با استفاده از نمونه گیری در دسترس تعداد ۴۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل (به صورت تصادفی ۲۰ نفر در هر گروه) قرار گرفتند و از طریق آموزش مثبت نگری و پرسشنامه شادکامی آکسفورد (۲۰۰۰) و پرسشنامه تاب آوری ستاندر (۲۰۰۳) جمع آوری گردید. در ادامه با استفاده از آمار توصیفی، استنباطی و تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS۲۵ فرضیات تحقیق مورد سنجش قرار گرفتند. یافته های تحقیق نشان دادند که بین روانشناسی مثبت نگر بر شادکامی و تاب آوری زنان مطلقه شهر جهرم اثربخشی معناداری وجود دارد و سطح معناداری آن (P<۰.۰۵) می باشد.

کلیدواژه ها:

روانشناسی مثبت نگر ، شادکامی ، تاب آوری ، زنان مطلقه ، شهر جهرم