بررسی رابطه بین خودنظمی دهی و تفکر خلاق با توجه به نقش میانجی خودکارآمدی در معلمان مقطع متوسطه شهرستان سیرک

این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین خودنظمی دهی و تفکر خلاق با توجه به نقش میانجی خودکارآمدی در معلمان متوسطه شهرستان سیرک انجام شده است. روش پژوهش از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل معلمان متوسطه سیرک که ۱۷۸ نفر می باشند. از جامعه نمونه ای به حجم ۱۶۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و از طریق پرسشنامه خودنظمی دهی، تفکر خلاق و خودکارآمدی مورد سنجش قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان داد که (smartpls ۳) هم نیستی میان خودنظمی دهی و تفکر خلاق با توجه به نقش میانجی خودکارآمدی معنادار است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که خودکارآمدی در معلمان متوسطه شهرستان سیرک رابطه میان خودنظمی دهی و تفکر خلاق را تعدیل می کند و در پایان بر اساس نتایج تحقیق پیشنهادات ارائه گردید و سطح معناداری آن (P<.۰۵) می باشد.

کلیدواژه ها:

خودنظمی دهی ، تفکر خلاق ، خودکارآمدی ، معلمان متوسطه ، شهرستان سیرک