معرفی گونه های مهم علف های هرز و ارائه راهکارهای کاربردی در مدیریت آن ها در تاکستان ها

انگور (Vitis vinifera) یکی از مهم ترین و با ارزش ترین میوه ها در دنیاست و ایران به عنوان یکی از مراکز پیدایش و پراکنش این گیاه ارزشمند محسوب میشود. علف های هرز از طریق رقابت برای جذب آب، مواد غذایی، نور و مزاحمت در برداشت انگور مزاحمت ایجاد نموده و سبب کاهش جدی در عملکرد این محصول می گردند. خسارت علف های هرز با توجه به چندساله بودن تاکستان ها و قدرت کم نهال های جوان در تاکستان های تازه تاسیس است. پیشگیری، وجین دستی،کنترل مکانیکی، آفتاب دهی، مالچ، استفاده از شعله افکن و کنترل شیمیایی روش هایی هستند که می توان از آن ها در کنترل علف های هرز در تاکستان ها بهره مند شد. اما اولین قدم و مهم ترین قدم در کنترل علف هرز، شناخت علف هرز است. چرا که بدون شناخت و آگاهی از نوع گونه علف هرز، کاربرد روش های ذکرشده بدون نتیجه و یا حتی در بعضی مواقع دارای نتیجه عکس خواهد بود. بررسی ها حاکی از آن است که اهمیت خسارت علف های هرز چندساله نسبت به علف های هرز پهن برگ و نازک یکساله بیشتر است. برای کنترل علف های هرز نازک برگ می توان از هالکسی فوپ آر متیل استر به میزان ۱ لیتر، سیکلوکسیدیم به میزان ۲ لیتر و کلتودیم به میزان ۳ لیتر در هکتار استفاده نمود. برای کنترل توام علف های هرز نازک برگ و پهن برگ قبل از رویش علف هرز می توان از علفکش متری بیوزین به میزان ۷۵/. لیتر، تری فلورالین به میزان ۲ لیتر و پندی متالین به میزان ۵ لیتر در هکتار استفاده نمود. برای کنترل علف های هرز پهن برگ علفکش ایوکسینیل به میزان ۳ لیتر و گلوفوسینت آمونیوم به میزان ۷ لیتر در هکتار در مرحله ای ۴ تا ۸ برگی علف هرز قابل توصیه است. در نهایتا با مشاهده ی علف های هرز چندساله میتوان از گلایفوسیت به میزان ۵ لیتر در هکتار (مخلوط با ۲ درصد سولفات آمونیوم و فری گیت به میزان ۵ در هزار ) به صورت هدایت شده (استفاده از محافظ برای خسارت به انگور) و کاربرد لکه-ای در اوایل پاییز و یا اویل بهار استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

آفتاب دهی ، گیاه پوششی ، علف کش ، مدیریت تلفیقی