به کارگیری شاخص های شهر دوستدار کودک در طراحی محله با تاکید بر رویکرد حقوق شهروندی (نمونه موردی: محله شیخ طوسی غربی منطقه ۰۱) شهرداری اصفهان

شهر دوستدار کودک به نوعی از شهر گفته می شود، که کودکان در مرکز توجه آن قرار داشته، و بستر شهر را از منظر کالبدی، اجتماعی و فرهنگی برای کودکان آماده کرده، و به مناسب سازی و مطلوب سازی آن می پردازد تا کودکان نیز مانند دیگر اقشار جامعه بتوانند در شهر زندگی کرده و رشد و ارتقاء ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی و فرهنگی آنان فراهم آید. کودک آینده ساز فردای جامعه بشری است. از این روی، توجه به کودکان و فراهم آوردن شرایطی برای رشد صحیح و تکامل و تعالی آنان، بسیار مهم است. تحقق حقوق شهروندی کودکان هدف ابتکار شهر دوستدار کودک است که به واسطه آن بهبود زندگی کودکان تضمین و حق هر شهروند کودک محقق می شود. موضوع این پژوهش به کارگیری شاخص های شهر دوستدار کودک در طراحی محله با تاکید بر رویکرد حقوق شهروندی (نمونه موردی: محله شیخ طوسی غربی منطقه ۱۱ شهرداری اصفهان) است. هدف این پژوهش به کارگیری شاخص هایی از شهر دوستدار کودک است که منجر به محقق شدن حقوق شهروندی کودکان در محله شیخ طوسی غربی می شود. به منظور این هدف، مفاهیم و شاخص های شهر دوستدار کودک و حقوق کودکان مورد بررسی و ارتباط آن ها با یکدیگر سنجیده شد؛ سپس با استفاده از شاخص Z، شاخص موران (Moran Index) و تحلیل هات اسپات (Hot Spot)، سه متغیر دسترسی به مراکز فرهنگی و ورزشی، کیفیت مسکن و مساحت مسکن در سطح منطقه و محله مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. اطلاعات شناختی مربوط به محله از اسناد و منابع موجود در معاونت شهرسازی و معماری اصفهان و نیز شهرداری منطقه ی ده اصفهان، جمع آوری شده اند. روش این پژوهش، کمی-کیفی است.

کلیدواژه ها:

شهر دوستدار کودک ، محله ، حقوق شهروندی ، شیخ طوسی ، منطقه ۱۱ ، اصفهان