تدوین اصول طراحی داخلی بخش های بستری کودکان در جهت کاهش استرس (نمونه موردی: بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی پارسا)

کودکان به دلیل حساسیت های روانی و عاطفی خود هنگام بستری در بیمارستان، استرس شدید را تجربه می کنند که می تواند روند درمان آن ها را مختل کند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر طراحی داخلی بیمارستان بر کاهش استرس کودکان و بهبود تجربه بستری آن ها انجام شده است. عوامل بررسی شده شامل رنگ های آرام بخش، نور طبیعی، فضاهای تعاملی، و حمایت های روانی و عاطفی بود. جامعه آماری شامل ۱۰۰ (کودک ۴ تا ۱۲ سال) بود که به دو گروه کنترل (محیط معمولی) و آزمایش (محیط طراحی شده) تقسیم شدند. نتایج نشان داد استفاده از رنگ های آرام بخش مانند سبز و آبی، اضطراب کودکان را تا ۳۵% کاهش داد و نور طبیعی تاثیری ۴۱ درصدی داشت. فضاهای باز و تعاملی مانند اتاق های بازی، تعامل کودکان با کادر درمان را تا ۱۵۰% افزایش داد و اضطراب را تا ۴۴% کاهش داد. حمایت های عاطفی، نظیر حضور والدین، باعث کاهش ۳۱ درصدی اضطراب و بهبود ۳۵ درصدی خلق وخو شد. همچنین شاخص های فیزیولوژیکی مانند ضربان قلب و فشار خون بهبود یافت. این پژوهش تاکید دارد که طراحی داخلی بیمارستان ها با تمرکز بر اصولی چون استفاده از رنگ های آرام بخش، نورپردازی طبیعی، فضاهای تعاملی، و توجه به نیازهای عاطفی کودکان می تواند استرس را کاهش داده و تجربه درمان را بهبود بخشد. بازطراحی بیمارستان ها با استانداردهای کودکمحور و بهره گیری از بازی درمانی و حمایت روانی برای ارتقای کیفیت خدمات درمانی ضروری است.

کلیدواژه ها:

طراحی داخلی ، بستری کودکان ، کاهش استرس ، بیمارستان پارسا