تاثیر برنامه ریزی درسی در خودپنداره تحصیلی دانش آموزان
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 83
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RAHTAFTCUR01_390
تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1403
چکیده مقاله:
برای معلمان مهم است که مفاهیم و رابطه بین برنامه ری زی درسی و خودپنداره تحصیلی را درک کنند تا بتوانند یک محیط یادگیری
متعادل و موثر را ایجاد کنند. معلمان بای د بتوانند طوری برنامه درسی را طراحی کنند که با استانداردهای آکادمیک مطابقت داشته
باشد و در عین حال خلاقیت و نو آوری را نیز تشویق کند و مانع آن نباشد. آن ها بای د بتوانند فعالیت ها یی برنامه ریزی کنند که
امکان راه حل های متعدد و به انتخاب دانش آموز را فراهم کند تا از این رهگذر تفکر انتقادی و مهارت های حل مسئله و همچنی ن
اشتیا ق به یادگیری را در دانش آموزان توسعه دهند. این مقاله با هدف تبیین مفاهیم برنامه ریزی درسی و خودپنداره تحصیلی,
همچنین تضاد و تاثیر متقابل آن بر یکدیگر و نیز فرآیند برنامه ریزی درسی خلاقانه نگارش شده است. در خصوص تاثیر برنامه ریزی
درسی بر خودپنداره تحصیلی, رویکرد برنامه ریزی درسی سنتی مورد نقد قرار گرفته و ضمن نگاهی گذرا به یک تحقیق انجام شده
در کشور انگلستان, سعی شده است به طور کاربردی و با ذکر مثال هایی, پیشنهاداتی در جهت برنامه ریزی درسی خلاقانه به
خوانندگان گرامی ارائه گردد.
خودپنداره تحصیلی به ارز شگذاری فرد در زمین ههای مختلف تحص یلی گفته میشود و نوع مثبتش تاث یر زیادی در پیشرفت تحصیل ی
و بقیه ابعاد زندگی دارد. خودپنداره یکی از اصطلاحات مهم روانشناسی است و به تصویری که هر فرد از خودش دارد، گفته میشود.
خودپنداره ممکن است مثبت یا منفی باشد و به صورت مستقیم ر وی رفتار، اعمال، احساسات و اعتماد به نفس فرد تاثیر دارد.
جزء محوری شخصیت هر فرد است که با تعامل با اجتماع رشد میکند و هدف نها یی آن رسیدن به » خود « ، به گفته کارل راجرز
ثبات است. تجربیات گذشته، نظرات دیگران و اهداف آینده موارد ی هستند که باعث شکل گرفتن خودپنداره میشوند. این مفهوم
یک نظام پویایی است که با اعتقادات، ارزشها، استعدادها و تواناییها ی هر فرد رابطه دارند و به صورت مستقیم روی مسیری که فرد
در زندگی در پیش میگیرد تاثیر دارد .
خودپنداره تاثیر بسزایی بر سلامت روانی، اعتمادبهنفس، رضایت از زندگی و عملکرد فرد دارد. فردی که خودپنداره مثبت داشته باشد،
خود را با تمام محدودیتها، نقاط ضعف و قوت میپذیرد و احساس ارزشمندی و توانمندی دارد. در سمت مقابل فردی که خودپنداره
منفی داشته باشد، خود را بیارزش، ناتوان و ب یلیاقت میبیند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجتبی رضاپور
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت فناوری اطلاعات، دانشگاه ارومیه
رباب حسین زاده
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تکنولوژی آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه
کبری بحری
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی درسی، دانشگاه صنعتی ارومیه