تحلیل ویژگی های تزیینات مدرن شیعی درمسجد جامعبروجرد

مسجد جامع بروجرد (سلطانیه) در دوران زندیه آغاز شد و در دورانفتحعلی شاه قاجار به پایان رسید. مسجد سلطانی که با نام امام نیزشناخته می شود دارای تزئینات کاشی کاری چشم نوازی است و جز مساجد چهارایوانی است که وسعتی بالغ بر ۷۰۰۰ مترمربع دارد که آن را یکی ازبزرگترین مساجد تاریخی غرب ایران قرار می دهد. از خصوصیات این بنامی توان به سردر رفیع, کاشی کاری زیبا و غیره اشاره کرد. بهکارگیری نقوش در قالب گچ بری, کاشی کاری و طرح های زیبا حائز اهمیتو درخور تفسیر است. تلفیق نقوش هندسی با نقوش اسلیمی در تزییناتکاشی کاری مسجد به نحوی است که در نگاه اول نمی توان به راحتی بینآن ها تمایزی قائل شد. هدف از این مقاله, بیان و بررسی نقوشی استکه جنبه نمادین آن ها به نحوی دربردارنده تفکرات اسلامی و مذهب شیعهاست و در دوران قاجار به معماری این مسجد اضافه شده است.

کلیدواژه ها:

نقوش مدرن ، نقوش اسلامی ، تزیینات شیعی ، مسجد جامع بروجرد