بررسی رابطه بین عملکرد خانواده با تاب آوری و خودکارآمدی نوجوانان پایه دوم مقطع متوسطه شهر کرج

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه عملکرد خانواده با خودکارآمدی و تاب آوری نوجوانان است. در این پژوهش تعداد ۲۷۸ نفر از دانش آموزان دختر پایه دوم مقطع متوسطه شهر کرج که در سال تحصیلی ۹۵-۹۴ این شهر مشغول به تحصیل بودند از طریق روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. در این پژوهش تجزیه و تحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار و نما استفاده شد و در بخش آمار استنباطی از همبستگی پیرسون، آزمون تی تست برای گروه های مستقل و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه عملکرد خانواده براساس الگوی مک مستر، پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون و پرسشنامه خودکارآمدی شرر بود. فرضیه های تحقیق حاضر با استفاده از نرم افزارspss مورد بررسی قرار گرفتند و نتایج نشان داد که همبستگی بین عملکرد خانواده و تاب آوری نوجوانان دختر با ضریب (۱۷۹/۰-) در سطح ۰۱ /۰ معنادار بود و همبستگی بین عملکرد خانواده و خودکارآمدی نوجوانان دختر با ضریب (۱۵۵/۰-) در سطح ۰۱ /۰ معنادار بود و با توجه به اینکه رابطه های دیده شده منفی بود می توان گفت خانواده هایی که از عملکرد سالمتری برخوردار بودند دختران نوجوان آن خانواده نیز از خودکارآمدی و تاب آوری بیشتری نیز برخوردار بودند.

کلیدواژه ها:

عملکرد خانواده ، تاب آوری ، خودکارآمدی.