فناوری های میدان الکتریکی پالسی ، اولتراسوند و فشار هیدرواستاتیک بالا در ترکیب با پپتیدهای ضدمیکروبی به عنوان رویکردی برای غیرفعال سازی میکروب ها در نوشیدنی ها
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 53
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCFOODI30_528
تاریخ نمایه سازی: 10 اسفند 1403
چکیده مقاله:
امروزه تمایل مصرف کنندگان برای مصرف نوشیدنی های ایمن باارزش غذایی بالا، ایمنی میکروبی و بدون افزودنی و یا نگهدارندهها افزایش یافته است . آبمیوهها ، آب سبزی ها و شیر حاوی ترکیبات زیست فعال، مواد مغذی ، ویتامین ها و مواد معدنی باارزش سلامتی زیادی هستند که وجود این ترکیبات مغذی شرایط بسیار مناسبی را برای رشد و تکثیر میکروارگانیسم های فاسدکنندهوپاتوژنهای غذایی فراهم می کند. فرایندهای مرسوم در فراوری این نوشیدنی ها باوجوداینکه می توانند به طور موثر میکروارگانیسم های مختلف و آنز یم های نامطلوب را غیرفعال کنند، منجر به کاهش کیفیت آنها نیز می شوند. فناوری های غیرحرارتی از قبیل میدان الکتریکی پالسی ، اولتراسوند و فشار هیدرواستاتیک بالا با حفظ ارزش تغذیه ای و بهبود کیفیت نوشیدنی ها جایگزین مناسبی برای فرایندهای سنتی و متداول شده اند. از سوی دیگر استفاده ترکیبی آنها با پپتیدهای ضدمیکروبی روشهای بالقوهای را برای نگهداری انواع نوشیدنی ها فراهم می کند که م ی تواند مزایای زیادی نسبت به استفاده از نگهدارندههای شیمیایی و فناوری های حرارتی داشته باشد. نتایج نشان داد که استفاده ترکیبی از فناوری های غیرحرارتی با پپتیدهای ضدمیکروبی معمولا کارایی بالاتری نسبت به کاربردهای مجزای آنها دارند و نتایج امیدوارکنندهای را برای غیرفعالسازی میکروبی از خود نشان می دهند. در این مقاله مروری تلاش شده است تا در مورد پپتیدها ی ضدمیکروبی ، مکانیسم وترکیب آنها با فناوری های غیرحرارتی به عنوان روشی برای غیرفعالسازی میکروبی پرداخته شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرزانه هادی
دانشجوی کارشناس یارشد، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، ایران
زهرا فروتنی
دانشجوی دکتری، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده تغذیه و علوم غذ ایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایرا ن
صبا عیشی
دانشجوی دکتری، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده تغذیه و علوم غذ ایی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، ایرا ن