مخلوط های پلیمری زیست تخریب پذیر در بسته بندی مواد غذایی

امروزه در بسته بندی مواد غذایی از مواد پلاستیکی ، شیشه ، فلزات و کاغذ استفاده می شود. کاربرد این مواد در بسته بندی معا یب متعددی را به دنبال دارد که از جمله آنها می توان به مهاجرت ترکیبات به کار برده شده در فرمولاسیون بسته بندی مواد غذایی ، ایجاد آلودگی های زیست محیطی و مشکلات بازیافت آنها اشاره کرد. زباله های پلاستیکی باقی مانده از بسته بندی فراوردههای غذایی همواره به عنوان معضل بزرگی برای محیط زیست مطرح هستند. ازاین رو، پژوهش های جدید به یافتن جایگزین های مناسب برای بسته بندی های متداول معطوف شده است . زیست پلیمرهای زیست تخریب پذیر و سازگار با محیط زیست به عنوان راه حل مناسب برای این موضوع پیشنهاد می شوند. اما استفاده از زیست پلیمرها در بسته بندی محصولات غذایی در برابر محدود یت های متعددی قرار دارد. شکنندگی ، سفتی ، ناپایداری گرمایی و نفوذپذیری زیاد نسبت به گازها و بخار آب در زمره عوامل اصلی محدودیت استفاده از زیست پلیمرها در صنعت بسته بندی هستند. براین اساس، به پژوهش های گسترده ای با هدف بهبود بیشتر کارایی زیست پلیمرها نیاز است . در این مقاله به انواع زیست پلیمرها ی استفاده شده در صنعت بسته بندی مواد غذایی ، ویژگی ها و محدود یت های آنها پرداخته شده است .

کلیدواژه ها:

بیوپلیمر ، ترموپلاستیک ، دوست دار محیط زیست ، صنایع غذایی