استفاده از پراکسید هیدروژن و گاز ازن به منظور تانن زدایی صمغ فارسی

صمغ فارسی ، زدویا انگومیک صمغ بومی ایرانی از دسته صمغ های ترشحی می باشد. صمغ های با رنگ روشن تر (سفید و زرد)، ارزش تجاری بیشتری دارند و صمغ های تیره (قرمز و قهوه ای ) دارای تانن بیشتری هستند. تانن های گیاهی جزو ترکیبات پلی فنلی طبیعی هستند که به دلیل اتصال به پروتئین های محلول در آب و فلزات سنگین مانند آهن ، کلسیم و روی به عنوان ترکیبات ضد تغذیه ای مطرح می شوند. هدف از این پژوهش ، استفاده از پراکسید هیدروژن و گاز ازن جهت تانن زدایی از صمغ فارسی بود. بدین منظور، تاثیر غلظت (۰۰۵/۰، ۰۵/۰ و ۵/۰ مولار)، دما (۲۰، ۴۰ و ۶۰ درجه سلسیوس) و pHهای (۳، ۵، ۷ و ۹) مختلف پراکسید هیدروژن و نیز تاثیر غلظت (۱، ۵ و ۱۰ پی پی ام) و زمان (۱۰، ۲۰، ۳۰ و ۴۰ دقیقه ) ازنزنی بررسی شد. در نهایت تاثیر تانن زدایی بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی صمغ فارسی (میزان انحلال پذیری مجدد صمغ ، میزان فاز محلول، ویژگی های رئولوژیکی و پتانسیل زتا) بررسی شد. طبق نتایج ، بیش ترین بازده تانن زدایی مربوط به فرایند اکسایش با پراکسید هیدروژن ۵/۰ مولار در pH ۳ و دمای ۲۰ درجه سلسیوس بود. همچنین ، مشاهده شد که در این نمونه ، میزان فاز محلول حدود ۲۳ درصد افزایش یافت ؛ روند تغییرات پتانسیل زتا برای این نمونه کاهشی و انحلالپذیری مجدد صمغ افزایشی مشاهده شد. بررسی ویژگی های رئولوژیکی صمغ فارسی نشان داد که تیمار پراکسید هیدروژن، گرانروی ظاهری صمغ را به شدت کاهش داده است .

کلیدواژه ها:

حذف تانن ، صمغ های بومی ، ترکیبات پلی فنلی ، پراکسید هیدروژن ، گاز ازن