آینده نگاری مشارکت محور مبتنی بر شهرسازی انسان گرا در شهر تهران با رویکری به پایداری

اهداف: شهرسازی انسان گرا در واقع، شکل دهی فضای شهری مبتنی بر خواسته های انسانی است. رویکرد انسانی به طراحی شهری، تلاش خود را برای دستیابی به محیطی بهتر بر مبنای بنیادی ترین رفتارهای درونی انسان-که همانا انگیزه ها و نیازهای اوست-استوار ساخته است. آینده ­پژوهی در مقام یک دانش، هنر، پذیرش عدم­قطعیت آینده و محتمل دانستن امکان وقوع حالت­ های گوناگونی از آینده به جای یک آینده­ خاص است و آینده نگاری جز فناوری های نوین در حوزه شهرسازی معاصر هست. در این پژوهش، محققین به دنبال شناسایی مولفه­های شهرسازی انسان­ گرا و ارتقاء شهرسازی مشارکتی مبتنی بر سناریونویسی و آینده ­نگری هستند. روش ­ها:روش اصلی مبتنی بر به کارگیری تکنیک های دلفی و سناریو نویسی است. در جامعه اول، نخبگان، کارشناسان و مدیران، سه گروه اصلی ذی مدخل هستند و در جامعه دوم شهروندان ساکن در ۵ ناحیه تهران، گروه اصلی ذی مدخل هستند.  یافته ­ها: براساس نتایج بدست آمده، سناریوهای اول در بخش­ های هوشمندسازی، مشارکت، شفافیت، گزینه­ های متنوع حمل و نقل، درآمدزایی، محله محوری و عدالت بهترین و سناریوی ششم و تا حدودی سناریوی پنجم، بدترین حالات ممکن را نشان می ­دهند. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که توسعه خدمات و کسب و کارهای الکترونیک در پلتفرم های داخلی و خارجی، قرار دادن مردم در راس امور برنامه ها در راستای ایجاد مشارکت، افزایش درآمد از طریق روشهای پایدار در راستای درآمدزایی، تحکیم و توسعه جایگاه محلات در امر مشارکت، افزایش سهم دسترسی به تمام مدهای غیرخودرویی، شفاف سازی در کلیه امور ادارات سازمانی و برقراری عدالت در توزیع خدمات در راس اهمیت قرار دارد.

کلیدواژه ها:

Futurism ، Participatory ، Urbanism ، Humanism ، Tehran ، Contemporary Urbanism ، Technology ، آینده نگاری ، مشارکت شهروندی ، شهرسازی انسان گرا ، شهرسازی معاصر ، فناوری های نوین ، پایداری ، شهر اسلامی ، شهر تهران ، هویت اسلامی