برنامه ریزی بهینه ایستگاه های شارژ سریع در شبکه های توزیع الکتریکی و حمل و نقل شهری با درنظرگرفتن شاخصهای کیفیت توان شبکه توزیع و زمان سفر خطوط شبکه حمل و نقل

در سالیان اخیر با افزایش خودروهای الکتریکی، مطالعات پیرامون ایستگاه­های شارژ سریع مورد توجه قرار گرفته است. ایستگاه­های شارژ سریع قابل دسترس یکی از موارد تاثیرگذار در جهت گسترش حمل­ونقل الکتریکی است. در این مقاله جایگذاری و تعیین اندازه بهینه ایستگاه­های شارژ سریع با توجه به تاثیر آن بر ترافیک شبکه حمل­ونقل شهری و شاخص­های کیفیت توان از جمله افت ولتاژ و THD ولتاژ بررسی شده است. از طرفی استفاده بهینه از قابلیت ایستگاه­های شارژ سریع جهت جبران­سازی توان راکتیو و جبرانسازی جریانهای هارمونیکی ناشی از بارهای غیرخطی مورد توجه قرار گرفته است. در روش ارائه شده از پخش بار هارمونیکی، مدل جایگذاری تاسیسات با هزینه پله­ای و مدل تخصیص ترافیک بر مبنای تعادل کاربر جهت مدل­سازی محدودیت­ شبکه­های توزیع و حمل­ونقل استفاده شده است. مدل پیشنهادی با درنظرگرفتن یک هزینه جریمه برای افزایش ازدحام ترافیک خطوط در تابع هدف، درصدد کاهش زمان سفر در شبکه حمل­ونقل است. همچنین مدل پیشنهادی درصدد بهبود شاخص­های کیفیت توان در شبکه توزیع می­باشد. مدل برنامه­ریزی خطی عدد صحیح پیشنهادی در نرم افزار گمز پیاده­سازی و در انتها، کارایی روش پیشنهادی با استفاده از نتایج عددی نشان داده شده است.

کلیدواژه ها:

Electric vehicles ، fast charging stations ، optimization ، traveling time ، reactive power compensation ، harmonic reduction ، خودروهای الکتریکی ، ایستگاه های شارژ سریع ، بهینه سازی ، زمان سفر ، جبرانسازی توان راکتیو ، کاهش هارمونیک