نقش روستاشهرها و دهکده های شهری در تعادل بخشی زیست محیطی کالن شهرهای ایران

رشد سریع و پررونق کالن شهرها در دهه های اخیر، به ویژه در کشورهای در حال توسعه همچون ایران، چالش های متعددی را در حوزه های زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی به وجود آورده است. افزایش جمعیت شهری، گسترش صنایع و تراکم بیش از اندازه فعالیت های انسانی در کالن شهرها منجر به تخریب منابع طبیعی، آلودگی هوا و آب و کاهش کیفیت زندگی شده است. در این میان، روستاشهرها با ارائه محیط های زیست پذیرتر، موجب توزیع متوازن جمعیت می شوند و با حفظ و احیای منابع طبیعی، به تعادل بخشی زیست محیطی کمک می کنند. بنابراین شناسایی و تقویت نقش روستاشهرها در پایداری محیط زیست کالن شهرها، ضرورتی انکارناپذیر برای توسعه متوازن و پایدار در کالن شهرهای ایران است. روش تحقیق در پژوهش حاضر از نظر نوع، کاربردی و از نظر روش و ماهیت، توصیفی-تحلیلی با رویکرد کیفی می باشد. در این پژوهش با بررسی اسنادی به تحلیل و شناسایی نقش روستاشهرها و دهکده های شهری در تعادل بخشی زیست محیطی کالن شهرهای ایران پرداخته شده است. پژوهش حاضر نشان می دهد که روستاشهرها و دهکده های شهری با ویژگی میانجی گری میان فضاهای شهری و روستایی می توانند نقش مهمی در توزیع متوازن جمعیت، کاهش تراکم جمعیتی کالن شهرها و مدیریت پایدار منابع ایفا کنند و در نتیجه باعث تعادل بخشی زیست محیطی کالن شهرها می شوند.

کلیدواژه ها:

روستاشهر ، دهکده شهری ، نوشهرگرایی ، تعادل بخشی زیست محیطی ، کالن شهرها