بررسی ضریب دبی و راندمان سرریزهای جانبی لولایی با آستانه

در این پژوهش ضریب دبی و راندمان مدل سرریز جانبی لولایی با آستانه جریان تحت زوایای بازشدگی مختلف رو به کانال جانبی مورد بررسی واقع شد. مدل سرریز ساخته شده در این پژوهش از یک بخش آستانه با زاویه قائم ثابت و یک بخش لولایی مایل با قابلیت تغییر زاویه تشکیل شده است. آزمایش ها در فلومی به طول ۱۲ متر و عرض و ارتفاع مشابه ۸۰ سانتی متر صورت پذیرفت و عملکرد سه مدل با نسبتهای ۱/۵، ۱ و ۰/۷۵ مورد بررسی قرار گرفته و ضریب دبی و راندمان آنها محاسبه گردید. با توجه به نتایج آزمایشگاهی مشاهده گردید که برای تمام اعداد فرود بالادست، با افزایش زاویه بازشدگی رو به کانال جانبی، ضریب دبی مدل های مختلف به طور میانگین در حدود ۳۰ تا ۶۰ % و راندمان در حدود ۲۰ تا ۴۵ % نسبت به مدل شاهد (سرریز مستطیلی لبه تیز قائم) افزایش خواهد یافت. در ادامه یک رابطه خطی به منظور محاسبه ضریب دبی مدل های آزمایشگاهی به دست آورده شد. R^۲ این رابطه برابر با ۰.۷۲ و مقادیر خطای NRMSE و WQD برای آن به ترتیب ۰.۶ و ۰.۰۲ محاسبه شدند. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که بازشدگی مدل رو به کانال جانبی تحت زوایای مختلف منجر به افزایش ضریب دبی و راندمان سرریز شده و بر عملکرد سرریز جانبی لولایی تاثیر مثبت خواهد داشت. با صحت سنجی رابطه خطی حاصل شده در این پژوهش، در مجموع میتوان چنین نتیجه گرفت که معادله مذکور از دقت مناسبی برخوردار می باشد.

کلیدواژه ها:

آستانه سرریز ، جریان متغیر مکانی ، راندمان ، سرریزهای جانبی ، سرریزهای لولایی ، ضریب دبی