بررسی علل پیدایش تفرقه و اختلاف در جوامع اسلامی و راه های برون رفت از منظر نهج البلاغه

تاریخ جوامع بشری مملو از نمونه هایی است که وحدت و همبستگی، پایداری و سعادت آن ها بوده و با رخنه عوامل فساد و تفرقه به سقوط و انحطاط دچار شده اند. یکی از مهم ترین عوامل فروپاشی و ضعف جوامع، تفرقه و اختلافات سیاسی است که موجب از بین رفتن همبستگی و یگانگی شده و نهایتا جامعه را به نابودی کشانده است. در این پژوهش به بررسی دوره خلافت حضرت علی علیه السلام به عنوان یکی از دوران های عبرت آموز تاریخ اسلام پرداخته شده است که با چالش های متعدد تفرقه و اختلاف مواجه بوده است. امام علی علیه السلام در نهج البلاغه، ریشه های این اختلافات را در دو عامل اصلی می داند: وسوسه های شیطانی ناشی از هواپرستی و قدرت طلبی و فتنه انگیزی گروهی از مردم که ریشه در جاه طلبی و افزون طلبی دارد. همچنین ایشان به راهکارهای برون رفت از این اختلافات، از جمله تقویت وحدت و انسجام اجتماعی اشاره کرده اند. این پژوهش با روش کتابخانه ای و توصیفی-تحلیلی به بررسی علل پیدایش تفرقه در جوامع اسلامی و راه های برون رفت از منظر نهج البلاغه می پردازد.

کلیدواژه ها:

تفرقه ، اختلاف ، وحدت ، فتنه انگیزی ، قدرت طلبی ، نهج البلاغه