نقش دانشگاه کارآفرین در تجاری سازی پژوهش های دانشگاهی

توجه به مبحث کارآفرینی در تمامی سازمان ها و شرکت ها، چه خصوصی و چه عمومی، چه انتفاعی و چه غیرانتفاعی، ضرورت یافته است. از طرف دیگر با ورود به عصر اطلاعات و تبدیل شدن جوامع سنتی و صنعتی به جوامع اطلاعاتی، منبع قدرت از نیروی بازو و ماده و انرژی، به دانش انتقال یافته است. در واقع نقش دانشگاه ها به عنوان یکی از نهادهای عمده تولید دانشف در حال تغییر و تحول است. دانشگاه ها نیز به عنوان یک سازمان، و به عنوان جزئی اساسی از اجزای جامعه، می بایست توجه و تمرکز ویژه ای بر کارآفرینی داته باشند. در اقتصاد دانش محور دانشگاه ها در کنار تولید، ا نتقال و ترویج علم، دست به تجاری سازی علم نیز می زنند. تأسیس مراکز رشد، پارک های فن آوری، و ... از جمله نمادهای تجاری سازی دانش هستند. تجاری سازی را می توان به عنوان فرایند تبدیل دانش تئوریک موجود در نهادهای دانشگاهی به برخی انواع فعالیتهای اقتصادی تعریف کرد. محققین مدل هایی را برای فرایند انتقال تجاری دانش، ارائه کرده اند. برخی از پژوهشگران نیز، چهار مرحله را در رابطه با تبدیل نتایج پژوهش های دانشگاهی به ارزش اقتصادی، لبته از طریق ایجاد شرکت های انشعابی، معرفی می کنند. عوامل متعددی بر پیشبرد فعالیت های تجاری سازی دانش تأثیر گذارند که می توان آنها را به دو دسته عوامل درون سازمانی و عوامل برون سازمانی تقسیم کرد. ا نتقال تجاری دانش در دانشگاه ها با موانعی روبرو است. در مجموع می توان گفت که موانع زیادی بر سر راه اثر بخشی انتقال تجاری در دانشگاه کارآفرین وجود دارد که شامل: تقابل فرهنگ ها، عدم انعطاف بروکراتیک، سیستم های ضعیف پاداش دهی و مدیریت غیر اثربخش دفاتر انتقال تکنولوژی دانشگاه ها می باشند.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، دانشگاه کارآفرین ، تجاری سازی ، دانش