مطالعه تاثیر نا امنی شغلی بر پایداری حضور کارکنان در برابر تغییرات سازمانی: نقش میانجی ریسک درک شده )مورد مطالعه: سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری کرج (

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر ناامنی شغلی بر پایداری حضور کارکنان در برابر تغییرات سازمانی، با تاکید بر نقش میانجی ریسک درک شده، در سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری کرج انجام شده است. ناامنی شغلی به عنوان یکی از عوامل روانی-اجتماعی تاثیرگذار بر عملکرد و تعهد کارکنان، و پایداری حضور آن ها در برابر تحولات سازمانی، موضوعیت ویژه ای در محیط های کاری دارد. جامعه آماری این پژوهش شامل کارکنان سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری کرج بوده که با استفاده از پرسشنامه های استاندارد، داده ها جمع آوری شدند. تحلیل داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی (تحلیل رگرسیون و مدل یابی معادلات ساختاری) انجام گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که ناامنی شغلی تاثیر منفی و معناداری بر پایداری حضور کارکنان در برابر تغییرات سازمانی دارد. این موضوع بیانگر این است که افزایش احساس ناامنی شغلی می تواند به کاهش تعهد و مقاومت کارکنان در برابر تغییرات منجر شود. همچنین، نتایج نشان داد که ریسک درک شده به عنوان یک متغیر میانجی، نقش مهمی در تقویت اثر منفی ناامنی شغلی بر پایداری حضور کارکنان ایفا می کند. به عبارت دیگر، کارکنانی که ریسک های ناشی از تغییرات سازمانی را بیشتر درک می کنند، تمایل کمتری به حضور پایدار در سازمان دارند. این پژوهش ضمن تاکید بر اهمیت مدیریت ناامنی شغلی در سازمان ها، پیشنهاد می کند که مدیران با ایجاد محیطی امن و کاهش ادراک کارکنان از ریسک های تغییرات، می توانند پایداری حضور آن ها را در سازمان افزایش دهند. یافته های این مطالعه می تواند به عنوان الگویی برای سازمان های مشابه در بهبود مدیریت تغییرات و افزایش تعهد کارکنان مورد استفاده قرار گیرد

کلیدواژه ها:

ناامنی شغلی ، پایداری حضور کارکنان ، سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی شهرداری کرج