نقش مادر در رضایتمندی جنسیتی فرزندان

تربیت فرزندان در محیط خانواده بیش از پدر بر عهده مادر قرار دارد. جنسیت فرزندان سبب نقش آموزی متفاوت فرزندان دختر و پسر از سوی مادر می شود. تربیت جنسیتی صحیح کودکان توسط مادر موجب می شود فرزندان شناخت و انتظار درستی از هویت و نقش های جنسیتی خود در دوران کودکی پیدا کنند و در دوره بزرگسالی وظایف خود را به تناسب جنسیت خود انجام دهند و به آن افتخار کنند و در گرو آن امنیت زوانی خود را حفظ کنند. مقاله حاضر به روش تحلیلی - توصیفی و با هدف آگاهی مادران به بررسی نقش مادر در رضایتمندی جنسیتی فرزندان پرداخته است . یافته های حاصل از این پژوهش نشان داد مادر وظایف متعددی در قبال جنسیت پذیری فرزندان خود دارد و با پذیرش جنسیت فرزند خود و محبت به او آغازین گام را در این راستا برمی دارد و در ادامه با جهت دهی بازی و اسباببازی از تداخل نقش های جنسیتی جلوگیری می کند. رضایت مادران از جنسیت خود و بروز آن، نوع پوشش مادر، نوع رفتار و برخورد او و پرورش برخی ویژگی های خلقی همچون عزت نفس و نشاط و انتخاب سبک پوشش فرزندان جزو نقش مادر در هدایت نقش جنسیتی صحیح فرزندان و تامین امنیت روانی آنان است . ارتباط موثر مادر با پدر به عنوان نمایندگان دو جنس و تفکیک نقش پذیری کودکان دختر و پسر نیز بر رضایتمندی جنسیتی فرزندان موثر است .

کلیدواژه ها:

نقش مادر ، رضایتمندی جنسیتی ، تربیت فرزندان ، هویت جنسیتی ، نقش آموزی جنسیتی .