بررسی اثر مداخلات روان شناختی مدرسه - محور در کیفیت بخشی به ارتباط دانش آموزان با اختلال نافرمانی مقابله ای

اختلال نافرمانی مقابله ای به عنوان یک وضعیت خفیف با خوش خیم بیش از حد آسیب شناسی رفتار عادی دوران کودکی و تنها به عنوان یک پیش درآمد برای اختلال سلوک در نظر گرفته شده است. در صورتیکه مدارس و کلاسهای درس شاهد شیوع بیشتر اختلال نافرمانی مقابله ای در کلاسهای خود هستند و به طور معمول در سالهای پیش دبستانی و دبستان دانش آموزان مبتلا به این اختلال الگویی از رفتار مخالف و متضاد همراه با علائم اختلالات عاطفی مانند تحریک پذیری و عصبانیت مزمن از خود نشان میدهند هدف پژوهش حاضر بررسی اثر مداخلات روان شناختی مدرسه محور در کیفیت بخشی به ارتباط دانش آموزان با اختلال نافرمانی مقابله ای میباشد. روش پژوهش حاضر مروری نظام مند بود. یافته های این پژوهش نشان داد که ضعف مهارت ارتباطی در دانش آموزان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای و تاثیر افزایش این توانایی در دوست یابی و پیشرفت تحصیلی این افراد و مدیریت والدین از مهمترین عوامل تاثیر گذار بر مشکلات ارتباطی در دانش آموزان با اختلال نافرمانی مقابله ای است.

کلیدواژه ها:

اختلال نافرمانی مقابله ای مهارت ارتباطی دانش آموزان مداخله رفتاری ، مدیریت والدین