بررسی اثر انحنای ذاتی و هیئت اولیه غشاء بر تکامل شکل وزیکول دوفازی

در تحقیق پیش رو وابستگی تغییر شکل وزیکول های با غشای دولایه چربی به هیئت اولیه و انحنای ذاتی (عدم تقارن موضعی تک لایه ها) بررسی شده است. ازآنجایی که مدل سازی تکاملی به عنوان تعمیم و معیار ارزیابی روش های تعادلی مطرح هست، از مدل تکاملی استفاده شده که بر اساس تعادل بین نیروی حاصل از پتانسیل خمشی غشاء و نیروی موضعی اصطکاک سیال محیطی در هر دامنه توسعه یافته و در آن از اثرات اینرسی غشا صرف نظر شده است. پارامترهای مهمی مثل نسبت اندازه هر فاز و نیز اثر حضور پروتئین ها در قالب ترکیبات مختلف انحنای ذاتی در هر دو دامنه مطالعه شده است. شرایط اولیه فرض شده، شامل شکل های ساده ای چون دمبلی، مقعرالطرفین و کروی تخت است که معمولا وزیکول ها به این شکل ها در وضعیت های آزاد مشاهده شده اند. برای ارزیابی نتایج به دست آمده از مشاهدات آزمایشگاهی که پیش ازاین منتشرشده، استفاده شده است. وضعیت هایی از وزیکول های همگن و دوفازی و گلبول قرمز تحت اثر انواع مکانیسم های القای انحنای ذاتی مانند جنس غشاء، تغییرات غلظت محلول محیطی و پروتئین های غشایی مانند آلبومین در شباهت با نتایج شبیه سازی ریاضی ارائه گردیده اند. امکان تغییر شکل غشاء در اثر انحنای مثبت یا منفی و بروز پدیده های غشایی با هر شکل اولیه و توزیع انحنای ذاتی مختلف موردبحث قرارگرفته است.

کلیدواژه ها:

Two-phase vesicle ، Evolutionary model ، Spontaneous curvature ، Initial configuration ، Membrane protein ، وزیکول دوفازی ، مدل تکاملی ، انحنای ذاتی ، هیئت اولیه ، پروتئین غشائی